جوادی حصار: تعامل روزافزون دولت با مجلس در جهت تحقق مطالبات مردم
محمدصادق جوادی حصار، فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در مصاحبه با کمپین حقوق بشر در ایران گفت که حملات به حسن روحانی، رئیس جمهور در مسیر ناتوان کردن او در تحقق مطالبات مردم است و او باید با تعامل بهینه و روزافزون با مجلس، درجهت تحقق این مطالبات عمل کند.
آقای جوادی حصار به کمپین گفت که ناکام گذاشتن مردم در به دست آوردن اهداف و مطالبات شان و در نهایت ناامید کردن آنها از انتخابی که کرده اند جزء پارامترهای تعیین کننده در استراتژی مواجهه با دولت در استراتژی اصولگرایان یا مخالفان دولت است.
تنها چند هفته پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران، که حسن روحانی از سوی مردم برای ۴ سال دیگر به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد و درحالی که رهبر ایران از نیروهای سیاسی خواستار جلوگیری از ایجاد «تفرقه» شده بود، جمعی از هواداران رهبر ایران در راهپیمایی سالانه روز قدس، که هر سال در آخرین جمعه ماه رمضان برای ابراز همبستگی با مردم فلسطین از سوی نهادهای حکومتی سازماندهی میشود، با حمله به حسن روحانی، او را «فتنهگر» و «منافق» خواندند و رییس جمهور ایران را با شعار «روحانی، بنی صدر، پیوندتان مبارک» با اولین رییس جمهور برکنار شده ایران، ابوالحسن بنی صدر مقایسه کردند.
در ویدئویی که از این مراسم منتشر شد، محافظان آقای روحانی تلاش کردند با کنترل جمعیت مهاجم، او را هر چه سریعتر از صحنه خارج کنند.
محمدصادق جوادی حصار، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و فعال سیاسی ساکن مشهد، در مصاحبه با کمپین این رخدادها را در جهت ناکارآمد گذاشتن دولت در تحقق مطالبات مردم دانسته و گفت: «این رخدادها در همین مسیر دارد رقم می خورد. اقای روحانی در مرحله قبل یک رویکرد داشت، در این مرحله رویکرد متفاوتی را اتخاذ کرده حتی در ستادهای انتخاباتی، گفتمان انتخاباتی، شیوه مواجهه با رقبا، کاملا رفتار جدیدی را پیشه کرد و ان اتکا و اعتماد به جریانهای اصیل اصلاح طلب بود. این رویکرد طبیعتا مطالبات جدیدی را در حوزه تعاملات دولت-ملت مطرح کرد. جریان مقابل بعد از اینکه به همه روشها متمسک شد و نتیجهای نگرفت الان از کار انداختن دولت، کند کردن روند پیروزیها و موفقیتها و کامیابیهای دولت، ناکام گذاشتن مردم در به دست آوردن اهداف و مطالباتشان و در نهایت ناامید کردن آنها از انتخابی که کردهاند را جزء پارامترهای تعیین کننده در استراتژی مواجهه با دولت در استراتژی خود قرار داده است.»
به گفته آقای جوادی حصار «دولت باید برای مقابله و همچنین تحقق بخشیدن به مطالبات مردم، چند استراتژی موازی را با هم دنبال کند.» او به کمپین گفت: «اولین استراتژی بقا است دولت به هیچ روی نباید اجازه بدهد جریانهای مخالف او را به مسلخ بکشند و ببرند به وادی ای که برون رفتی نداشته باشد. از جمله وادیهایی که تلاش میکنند و به شدت دنبال آن هستند وادی تقابل با رهبری است. یعنی کافی است بتوانند موفق شوند که نوعی از درگیری علنی بین رهبری و آقای روحانی ایجاد کنند آن وقت فرمان آتش به اختیار کار خود را خواهد کرد و عدهای کفن پوش و عدهای لباس شخصی نیمه سرخود و امثال اینها از همان جنسی که در راهپیمایی روز قدس مشاهده شد هر روز برای قربت الی الله، مانع جدید سر راه دولت ایجاد و دولت را متهم به ناتوانی از اداره امور خواهند کرد.»
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی به کمپین گفت: «میخواهند با ناکارآمد نشان دادن دولت و با این بهانه که بحران درست شده و کشور رنگ آرامش ندیده، مسیر را میبرند به سمت استیضاح دولت و اگر موفق شوند تا قبل از ۱۴ خرداد تدارک ببینند از تنفیذ حکم ریاست جمهوری، جلوگیری کنند. اینها سوداهایی است که در سر دارند و مدیریت اردوگاه اصلاح طلبان و حامیان دولت روحانی نباید اجازه دهد به هیچ وجه ماشین توسعهای که استارت خورده در باتلاقی که آنها طراحی میکنند فرو رود. این خیلی مهم است چون مردم مطالباتی دارند که به خاطر همین مطالبات به آقای روحانی رای دادهاند و فرو رفتن در این باتلاق، یعنی عدم تحقق مطالبات مردم.»
یکی از مطالبات مردم و به خصوص زنان ایران, بازسازی کابینه حسن روحانی در دوره دوم ریاست جمهوری او و حضور زنان به عنوان وزیر در کابینه است. اما محمدصادق جوادی حصار به کمپین گفت: «هدف مخالفات دولت، غافل کردن آقای روحانی از بازسازی دولت است. استراتژی شان این است میخواهند دولت را غافل کنند یا در انجام این امر کاهل کنند. دولت باید بسیار هوشمندانه در این عرصه عمل کند. نیروهای وفادار و همراه خود را در دولت به کار بگیرد توان و ظرفیت و قابلیت اطلاع رسانی و تعامل با بدنه حامی خودش را افزایش دهد و با انتقال مشکلاتی که سر راهش سبز شده به متن جامعه – البته کاملا مدیریت شده و غیربحران زا- کاری بکند که جریان مقابل خود را مقابل افکار عمومی بدهکار ببیند و احساس بکند که در این مواجهه فشار افکار عمومی به سمت آنها خواهد رفت.»
به گفته او، تعامل روزافزون با مجلس در جهت پاسخ دادن به مطالبات مردم به دولت کمک خواهد کرد. آقای جوادی حصار گفت: «یکی دیگر از کارهایی که به شدت به دولت کمک خواهد کرد و دولت باید به آن توجه داشته باشد تعامل بهینه و روزافزون با مجلس است این دو سال باقیمانده مجلس میتواند دو سال طلایی برای دولت آقای روحانی باشد. ای بسا که مجلس بعدی، مجلس مطلوب آقای روحانی نباشد. یعنی آنها با ضربهای که از مجلس خوردند و از ریاست جمهوری و از شوراها امروز دارند میخورند هیچ بعید نیست که حلقه ورود به مجلس را تنگتر کنند و کاری بکنند که مجلس بعدی، مجلسی باشد حداقل غیرحامی دولت و اگر آن اتفاق بیفتد دولت مشکلات جدی خواهد داشت و به نظر می رسد دو سال اخر دولت بعدی دو سال طاقت فرسایی خواهد بود و شرایط را حتی برای پیروزی همراهان آقای روحانی در انتخابات بعد مشکل خواهد کرد. به نظرم تعامل مثبت با مجلس و بسترسازی برای روی کار امدن یک مجلس کارآمدتر جزو مسائلی است که حتما آقای روحانی باید به آن توجه داشته باشد و در صورت وجود چنین تعاملی است که دولت می تواند با همراهی مجلس بخشی از مطالبات مردم را تحقق بخشد.»
رفع حصر از رهبران جنبش سبز از مطالباتی است که در میتینگ های انتخاباتی حسن روحانی در اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ از سوی مردم اعلام شد. آقای جوادی حصار به کمپین گفت: «دولت مسیر سختی در این زمینه در پیش دارد. باید بتواند رابطه ارگانیک و منسجم خود با بدنه جامعه را ادامه دهد و تقویت کند اگر دولت بتواند به این مهم دست پیدا بکند و پل ارتباطی دولت – ملت، احزاب قدرتمند و رسانههای آزاد و متعهد به دولت و غیرمتعهد به جریانهای تمامیت خواه باشند فکر میکنم اقناع افکار عمومی برای همراهی حتی اگر نتواند به بخشی از مطالبات مثل رفع حصر هم جامه عمل بپوشاند ممکن خواهد بود و فکر میکنم آقای روحانی، همراهی مردم را از دست نخواهد داد. ولی یک مطلب خطاب به مخاطبین دولت باید گفت که در اردوگاه حامیان دولت هم باید شعارهای هماهنگ و اجتماع آفرین صادر شود. یعنی اگر در تظاهراتی جمعی شعار یاحسین، میرحسین می دهند حتما شعارهایی در حمایت از آقای کروبی هم باشد کم بهاترکردن یا پربهاتر کردن یکی از این دو بزرگوار و همچنین خانم رهنورد جفا است. غیر از اینکه جفای اخلاقی است، تاکتیک غلط انتخاباتی هم است و یک عده ای را به این تفکر وامیدارد که وقتی رهبران جنبش سبز محصورند چرا باید به یکی بیشتر توجه شود به یکی کمتر؟ بحث انتخابات که نیست که چه کسی بیشتر رای می اورد بحث دفاع از مظلوم محصور است. این مساله می تواند یک عدهای را همراه کند یک عدهای را سست کند.”