جلو گیری عامدانه از دسترسی زندانیان به مداوای پزشکی
بی خبری از عبدالرضا تاجیک؛ “ناپدید شده” پس از بازداشت در ۲۲ خرداد ماه۱۳۸۹
نرگس محمدی در بیمارستان- عکس: مدرسه فمینیستی ایران
۱۶ تیرماه ۱۳۸۹- کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز گزارش داد که مقامات ایرانی زندانیان عقیدتی را .با نگهداری در شرایط خطرناک بهداشتی و ممانعت از مداوای آن ها، قربانی می کنند.
هادی قائمی سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در این مورد گفت: “ایران زندانیان عقیدتی را با نگهداری در سلول های پرازدحام و غیر بهداشتی و شیوع انواع بیماری ها، کم غذایی وعدم دسترسی به مداوای پزشکی؛ هدف قرار داده است.”
نرگس محمدی؛ نائب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر که در تاریخ ۲۰ خرداد ماه ۱۳۸۹ بازداشت شده بود پس از آزادی در بیمارستان بستری شد. نرگس محمدی در دوره بازداشت و در جریان بازجویی بشدت تشنج کرد و دچار فلج عضلانی و تکلم شد. نه تنها وی مورد مداوای پزشکی قرار نگرفت بلکه تحت بازجویی های مداوم در این شرایط بحرانی بوده است.
بیش از صد زندانی عقیدتی پس از انتخابات در بند ۳۵۰ زندان اوین در شرایط آلوده؛ هوای بد و غذای بدون کیفیت نگهداری می شوند و مقامات زندان و وزارت اطلاعات مکرر مانع دسترسی آن ها به مداوای مناسب پزشکی می شوند . تعدادی از این زندانیان در بند ۳۵۰ و سایر بندهای زندان اوین بخاطر شرایط غیر بهداشتی دچار بیماری های سختی شده اند که می توان به ضیا نبوی؛ پیمان کریمی آزاد؛ حمزه کرمی و مجید توکلی اشاره کرد.
این شرایط نگهداری زندانیان نقض الرامات قانونی ایران بعنوان امضا کننده میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی است.
بر اساس گزارش قبلی کمپین؛ (برای خواندن گزارش اینجاکلیک کنید) بند ۳۵۰ زندان اوین پر ازدحام ترین بند زندان و مملو از زندانیان سیاسی پس از انتخابات است. این بند به بند زندانیان سیاسی معروف است زیرا زندانیانی در آن نگهداری می شوند که بخاطر نگرش های سیاسی شان و پس از یک دوره طولانی زندان انفرادی و بازجویی به آن منتقل شده اند. کمپین گزارش هایی از غذاهای فاسد و بی کفیت؛ رختخواب های آلوده و محدودیت خودسرانه دسترسی به مداوای پزشکی دریافت و تایید کرده است.
کمپین همچنین عمیقا نگران عبدالرضا تاجیک؛ روزنامه نگار و عضو کانون مدافعان حقوق بشر است که پس از نرگس محمدی در ۲۲ خرداد ماه بازداشت و ناپدید شد و هیچ اطلاعاتی در مورد محل نگهداری او در دسترس نیست.
خواهر تاجیک با تکرار اینکه تلاش هایش برای مشخص کردن محل نگهداری برادرش ناموفق بوده به کمپین گفت که” بنظر می رسد که حتی دادستان هم نمی داند تاجیک توسط چه کسانی و به چه دلیل بازداشت شده و در کجا نگهداری می شود.”
هادی قائمی در مورد تاجیک گفت: ” این یک علامت خطر است که حتی مقامات قضایی ادعا می کنند که هیچ اطلاعاتی در مورد تاجیک ندارند.”
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از مسئولین زندان در ایران خواست که ضوابط سازمان ملل متحد را در مورد شرایط زندان رعایت کنند و از تحمیل عامدانه شرایط بد بعنوان ابزار فشار و تنبیه زندانیان سیاسی دست بردارند.
کمپین همچنان بر خواسته ارائه اطلاعات در مورد عبدالرضا تاجیک از جمله دلیل بازداشت و محل نگهداری او اصرار می ورزد.
