دو عضو خانواده زندانیان در اعتصاب غذا: جان فرزندانمان در خطر است و مسئولان قضایی پاسخگو نیستند
مجید اسدی (راست) و جعفر اقدامی(چپ) زندانی سیاسی
پدر مجید اسدی و مادر جعفر اقدامی، دو تن از زندانیان سیاسی که در اعتراض به بدرفتاری و برخوردهای غیرقانونی زندان در جریان انتقال زندانیان به یک سالن جدید همراه با تعدادی از همبندیان خود اعتصاب غذا کرده‌اند به کمپین حقوق بشر در ایران گفتند پس از مراجعه آنها به مراجع قضایی مختلف مانند زندان رجایی‌شهر، دادستانی تهران و سازمان زندان‌ها، هیچ کدام پاسخگو نبوده‌اند. این دو عضو خانواده زندانیان به کمپین گفتند تعدادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی پس از حدود سی روز اعتصاب غذا وضعیت جسمی نگران‌کننده‌ای دارند.
جعفر اقدامی یکی از زندانیان سیاسی است که از روز هشتم شهریور و پس از انتقال ناگهانی و بدون وسایلشان به سالنی جدید، دست به اعتصاب غذا زد. او حدود ده روز نیز برای تنبیه به سلول‌های انفرادی منتقل شد ولی اعتصاب غذای خود را نشکست. زهرا اقدامی، مادر شصت ساله جعفراقدامی به کمپین حقوق بشر در ایران گفت فرزندش در آخرین ملاقات وضعیت جسمی مساعدی نداشته و به زور سر پا می‌ایستاده است. خانم اقدامی روز پنجم شهریور به کمپین گفت: «حالش که بعد از نزدیک سی روز اعتصاب غذا خوب نیست. در ملاقات روز چهارشنبه به زور می‌توانست راه برود یا روی پایش بایستد، آنجا بهداری درست و با امکاناتی هم که ندارد، این است که همه خانواده‌ها نگران شده‌اند ولی به هر جایی هم که مراجعه می‌کنیم، کسی پاسخگو نیست.»
مادر جعفر اقدامی به کمپین گفت فرزندش کمتر از یک سال به پایان حکم ده ساله اش باقی مانده و مشغول حبس کشیدن بوده ولی مسئولان زندان با آزار و اذیت آنان را وادار به اعتصاب غذا کرده‌اند: «به پسر من بیخودی ده سال زندان دادند و داشت زندانش را تحمل می‌کرد، ولی باز هم طاقت نمی‌آورند و یک روز جابجایشان می‌کنند، یک روز وسایلشان را می‌گیرند، یک روز ملاقاتشان را قطع می‌کنند، هر روز یک آزار و اذیتی، کار دیگری نمی‌توانند به جز این که جانشان را در خطر بیندازند، بگذارید همان زندانی را که خودتان صادر کردید، بدون آزار و اذیت تحمل کنند.»
جعفر (شاهین) اقدامی روز هشتم شهریور ۱۳۸۷ و پس از شرکت در مراسم سالگرد قربانیان دهه شصت در خاوران بازداشت شد و از آن زمان زندانی است. شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، جعفر اقدامی را به پنج سال زندان محکوم کرد اما این حکم پس از اعتراض دادستان، در دادگاه تجدیدنظر به ده سال افزایش یافت و با قطعی شدن حکم در سال ۱۳۸۹، این زندانی سیاسی از زندان اوین تهران به زندان رجایی شهر در کرج منتقل شد. اقدامی هم اینک در سال پایانی حبس ده ساله اش به سر می‌برد.
پدر «مجید اسدی» که از زندانیان سیاسی اعتصاب غذا کننده در زندان رجایی شهر است، نیز ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت جسمی زندانیان، به کمپین گفت هیچ یک از مراجع قضایی مرتبط با زندان، مسئولیت انتقال زندانیان را به عهده نگرفته و هیچ یک از آنان حاضر به پاسخگویی به خانواده‌ها نشده است. محمد اسدی روز ششم شهریور به کمپین گفت: «ما خانواده‌ها هر نهادی که ربطی به زندان دارد، مراجعه کردیم اما بی‌فایده بود، «دادستانی تهران» می‌گفت ما مسئول نیستیم و «سازمان زندان‌های کل کشور» مسئول است، سازمان زندان‌ها گفتند نه خود زندان رجایی شهر مسئول است و خلاصه هیچ کس جواب درستی نداد، نامه هم به دادستانی نوشتیم ولی باز هم تا حالا که بی‌فایده بوده.»
مجید اسدی، فعال سابق دانشجویی و دانش آموخته اقتصاد، سی ام بهمن ماه ۱۳۹۵ از سوی وزارت اطلاعات در کرج بازداشت شد و حدود پنجاه روز در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ اوین بازجویی شد. مجید اسدی اوایل سال ۱۳۹۶ و در حالی که هنوز حکمی برایش صادر نشده بوده به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد. پدر مجید اسدی به کمپین گفت پرونده او به اتهام اقدام علیه امنیت ملی اخیرا به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب ارجاع شده ولی هنوز زمان محاکمه مشخص نیست.
دست کم پنجاه زندانی بند سیاسی- عقیدتی رجایی شهر که در سالن ۱۲ این زندان نگهداری می‌شدند، پس از انتقال ناگهانی و بدون وسایلشان به بند ده این زندان، دست به اعتصاب غذا زدند و یک هفته ممنوع الملاقات شدند. یافته‌های کمپین در مصاحبه با افراد نزدیک به خانواده‌های اعتصاب کنندگان نشان می‌دهد که اعتصاب چندین تن از زندانیان از هشتم مرداد ماه و برخی دیگر از چند روز و پس از انتقال ناگهانی جمعی از زندانیان سیاسی به بند جدید بدون انتقال وسایل شخصی آنها آغاز شد. به گفته فرد مطلعی که با کمپین سخن گفت، درخواست‌های زندانیان سیاسی کاملا صنفی است و شامل درخواست هایی مانند پس دادن وسایل شخصی، استفاده از هواخوری و همچنین اجازه خرید از فروشگاه زندان است
در نامه تعدادی از خانواده‌های زندانیان سیاسی و عقیدتی کرج خطاب به ریاست سازمان زندان‌ها، اعتصاب غذای زندانیان، آخرین راه باقی‌مانده برای اعتراض آنان به نقض حقوق قانونیشان عنوان شده است. علاوه بر درخواست رسیدگی فوری به خواسته‌های زندانیان، در بخشی از نامه درباره نقض حقوق زندانیان آمده است: «از زمان انتقال زندانیان تا به این تاریخ زندانیان در بند جدید از امکانات رفاهی اندکی از قبیل یخچال، اجاق‌های پخت و پز، تلویزیون و ظروف آشپزی که در سالن قبلی داشتند محروم می‌باشند چرا که اجازه انتقال این وسایل که اکثرا با هزینه‌های شخصی زندانیان و خانواده‌هایشان تهیه شده بود، داده نشده است، وسایل شخصی و داروهای زندانیان پس از گذشت دو هفته به صورت ناقص به آنها تحویل داده شده است که مغایر به مفاد ماده ۳۷ آیین نامه سازمان زندان ها می باشد.»
تعداد زندانیان سیاسی و عقیدتی اعتصاب غذا کننده، بین پانزده تا بیست نفر عنوان شده که اسامی بعضی از آنان به دلیل سختی ارتباط مشخص نیست. سعید ماسوری، جعفر (شاهین) اقدامی، سعید شیرزاد، شاهین ذوقی تبار، رضا اکبری منفرد، ابوالقاسم فولادوند، حسن صادقی، رضا شهابی، محمد نظری، پیام شکیبا، محمد بنازاده امیرخیزی و محمدعلی (پیروز) منصوری دوازده تن از زندانیانی هستند که منبع مطلع کمپین، وضعیت جسمی آنان را در اثر اعتصاب غذا نامناسب توصیف کرد.
