پخش اعترافات اجباری هفت شهروند بلوچ از سوی سازمان اطلاعات سپاه پاسداران
یک منبع مطلع پس از انتشار ویدئوی اعترافات هفت شهروند بلوچ، به کمپین حقوق بشر در ایران گفت اعترافات منتشر شده از آنان در سلول انفرادی، بدون حضور وکیل و با ضرب و شتم و تهدید اخذ شده است، اغلب افراد بازداشت شده ارتباطی با هم نداشته‌اند و وجه اشتراک آنان فعالیت در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی است.
سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، روز نوزدهم تیر ماه، ویدئویی از اعترافات اجباری هفت شهروند بلوچ منتشر کرد که در آن این افراد به فریب خوردن و ارتباط با رسانه‌های خارجی اعتراف می‌کنند. ویدئوی منتشر شده، بازداشت شدگان را عبدالله ب، یاسر ش، پریسا ش، عبدالحکیم م، محمد ر، محمدامین گ، مرتضی س معرفی می‌کند اما یکی از فعالان بلوچ که در جریان فعالیت‌های تعدادی از آنان بوده، هویت کامل پنج تن را شناسایی کرده است.
به گفته این منبع، عبدالله بزرگ‌زاده، پریسا شهنوازی، یاسر شهنوازی، عبدالحکیم مزارزهی و محمدامین گرگیج نام کامل پنج تن از افرادی است که در بازداشتگاه سپاه پاسداران علیه خود اعتراف کرده‌اند.
این فعال بلوچ به کمپین گفت سه تن از بازداشت شدگان دانشجویانی هستند که در تجمعات حمایت از زنان آزار دیده ایرانشهر شرکت داشتند یا عکس و فیلم‌های اعتراضات را در صفحه‌های اینستاگرام منتشر می‌کردند. به گفته این فعال بلوچ، پریسا شهنوازی در صفحه اینستاگرامش از این اعتراضات حمایت کرده و یاسر شهنوازی نیز مدیریت یک کانال تلگرام را به عهده داشته است.
این فعال بلوچ با رد اعترافات مطرح شده در این ویدئو، به کمپین گفت: «اعترافات پخش شده دروغ و خنده دار است، من سه نفر از اینها را میشناسم، نه با جایی ارتباط داشتند و نه از جایی خط می‌گرفتند. پریسا شهنوازی فقط یک صفحه اینستاگرام داشت که شخصی بود و مطالبش عکس و موضوعات غیرسیاسی بود، فقط در ماجرای اعتراضات ایرانشهر چند پست اعتراضی گذاشت ولی الان چنان اعترافاتی کرده که آدم می‌ترسد که چه بلایی سر اینها آورده‌اند.»
فعال بلوچ انگیزه و هدف سپاه پاسداران از بازداشت و پخش اعترافات این شهروندان را، ایجاد رعب و وحشت و بالا بردن هزینه اطلاع‌رسانی و اعتراضات مدنی در سیستان و بلوچستان ذکر کرد و به کمپین گفت: «مهم‌ترینش ایجاد رعب و وحشت است، اینها از رسانه‌ای شدن ماجرای تجاوز به زنان در ایرانشهر ترسیده‌اند و تعجب کرده‌اند، چون تا حالا خبری از بلوچستان بیرون نمی‌رفت ولی الان با اینترنت و موبایل خبرها سریع می‌پیچد، سپاه پاسداران به حرکات مدنی در این استان علاقه ندارد، دوست دارد به اسم تروریست و جندالله سرکوب کند چون افکار عمومی راحت می‌پذیرد ولی تجمع اعتراضی مسالمت‌آمیز را تحمل نمی‌کند.»
یکی از کسانی که در این ویدئو علیه خود اعتراف می‌کند، عبدالله بزرگ‌زاده ۳۰ ساله است که ۲۷ خرداد و پس از تجمع در حمایت از زنان ایرانشهر بازداشت شد و تاکنون در بی‌خبری به سر می‌برد. پدر عبدالله بزرگ‌زاده که تاکنون موفق به ملاقات او نشده، در مقابل ساختمان سپاه پاسداران ایرانشهر تحصن کرده و خواستار آزادی و یا ملاقات با فرزندش شده است.
قوانین مختلف ایران از جمله اصل سی و هشتم قانون اساسی هر گونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع را ممنوع کرده است و چنین شهادت و إقرار و سوگندی را فاقد ارزش و اعتبار و جرم تلقی کرده است اما وادار کردن متهمان به اعتراف علیه خود، حتی قبل از صدور حکم دادگاه و اثبات مجرمیت، به رویه نهادهای امنیتی-قضایی در ایران تبدیل شده است.
تجمعات مسالمت‌آمیز در ایرانشهر پس از آن شکل گرفت که طیب ملازهی، امام جمعه اهل سنت ایرانشهر، اواخر خرداد ۹۷، از وجود باندی خبر داد که به صورت سازمان‌یافته به بیش از چهل زن و دختر در ایرانشهر تجاوز کرده‌اند. فعالان مدنی و سیاسی ایرانشهر و خانواده بعضی از آزار دیدگان با شرکت در این تجمع خواهان برخورد پلیس و پایان دادن به مصونیت قضایی عاملان تجاوز شدند.
محمدجعفر منتظری، دادستان کل کشور پس از رسانه‌ای شدن ماجرای تجاوز به زنان در ایرانشهر، به جای بازداشت عاملان تجاوز، از دستور برای بازداشت عامل رسانه‌ای شدن این ماجرا خبر داد و گفت: کسی که چنین خبری را ساخته و بی‌مبنا در یک جمع عمومی و مراسمی اعلام کرده است حتما باید بتواند این ادعا را اثبات کند و در غیر این صورت این اقدام با عنوان اتهامی تشویش اذهان عمومی به موجب قانون قابل تعقیب خواهد بود.»
