تاکید بر «فراگیری در تحصیل» و «پایان دادن به جداسازی» افراد دارای سندروم داون در کنفرانس سازمان ملل
ابن کنفرانس با شعار «هیچ کس نباید از تحصیل باز بماند» بر حضور افراد دارای سندروم داون در مدارس همگانی و پرورش قابلیت‌های آنها تاکید کرد
نیویورک – همزمان با روزجهانی سندروم داون، کنفرانس تحصیل همگانی و برابر برای افراد دارای سندروم داون در روز ۱ فروردین ۱۳۹۸ در ساختمان مرکزی سازمان ملل و با حضور نمایندگان کشورهای مختلف، افراد دارای دارای سندروم داون و فعالان حقوقی و اجتماعی و دیگر علاقه‌مندان برگزار شد. بنا بر گزارش محققان کمپین حقوق بشر در ایران که در این کنفرانس حضور داشتند، نه تنها فراگیری در تحصیل و پایان دادن به جداسازی، بلکه فراهم آوردن کیفیت برابر در تحصیل این افراد و همچنین راه‌های مختلف برای فراگیری تحصیل در این کنفرانس مورد بررسی و تاکید حاضران قرار گرفت.
فراگیری و برابری برای افراد دارای سندروم در حوزه تحصیل موضوع اصلی نشست‌های مختلف این کنفرانس بود. سخنرانان در این کنفرانس با تاکید بر اینکه افراد دارای معلولیت ذهنی بیش از دیگر افراد دارای معلولیت در زمینه‌ی تحصیل مورد تبعیض قرار می‌گیرند، این کنفرانس را فرصتی برای پررنگ کردن توانایی‌های این افراد و منفعت‌های حاصل از تحصیل فراگیر و برابر برای تمام افراد جامعه دانستند.
علاوه بر مدیران و فعالان حقوق افراد دارای معلولیت، افراد فعال و موفق دارای سندروم داون که از تحصیل همگانی بهره برده بودند در این کنفرانس تجریبات و نظرات خود را در این زمینه مطرح کردند.
در سخنرانی افتتاحیه این کنفرانس، نماینده لهستان جوآن رونیکا و نماینده ژاپن ویاسوییسا کاوامورا یادآور شدند که فراگیری تحصیلی در ماده ۹ کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت ذکر شده و تاکید کردند که دولت‌ها باید این ماده را با جدیت بیشتری دنبال کنند. آنها همچنین از توانایی‌های افراد دارای سندروم داون در این کشورها و موفقیت این افراد بخصوص در زمینه‌ی آشپزی، هنر و ورزش صحبت کردند. پس از آن مارتا سودانو فعال حقوق افراد دارای سندروم داون که خود نیز دارای این سندروم است، از تجربه‌ی خود در مدارس همگانی ایتالیا سخن گفت و تاکید کرد که حضور در مدارس همگانی از لحاظ اجتماعی و تحصیلی نه تنها برای خود او، بلکه برای دیگر دانش‌آموزان تجربه‌ی پربارتری بوده است. وی همچنین از استقلال و شغل خود برای شرکت‌کنندکان صحبت کرد: «من خوش‌شانس بودم که معلم‌های خوب و آموزش دیده داشتم، اما شانس نباید عامل برخورداری از معلم خوب و آموزش‌دیده باشد.»
«٪۵۰ کودکان دارای معلولیت به مدرسه نمی‌روند»
برمن بیبر نماینده کودکان دارای معلولیت در یونیسف خاطرنشان کرد: «۵۰٪ کودکان دارای معلولیت به مدرسه نمی‌روند، و ۵۰٪ از آنهایی که در مدارس هستند، از تجربه‌ی تحصیلی با کیفیت محرومند.»
وی اضافه کرد: «برای دستیابی به هدف فراگیری در تحصیل، باید کرامت انسانی این افراد را به رسمیت بشناسیم و توانایی آنها را برای شرکت و حضور در جامعه باور کنیم. برای همین، تحصیل این افراد نه تنها برای رسیدن به استقلال، بلکه برای شناختن حقوق خود و مبارزه با فقر و بهره‌کشی بسیار مهم است.»
بیلر همچنین تاکید کرد فراگیری در تحصیل به پایان جداسازی و گوشه‌گیری افراد دارای سندروم داون خلاصه نمی‌شود، بلکه فراهم آوردن کیفیت برابر در تحصیل از مهمترین اهداف فراگیری است. به گفته‌ی او، برای تحقق این هدف دولت‌ها باید دستورکار و راهنماهای همگانی در اختیار مردم و مدارس بگذارند، به معلمان در زمینه برخورد با افراد دارای سندروم داون آموزش ویژه بدهند و وسایل تحصیلی دسترسی‌پذیر در اختیار دانش‌اموزان قرار بگیرد.
در نشست بعدی با موضوع ضرورت فراگیری، توماس هیر استاد دانشگاه هاروارد از تحقیقات خود با همکاری موسسه آلانا صحبت کرد و بر نتایج این تحقیقات در مورد ضرورت تحصیل فراگیر تاکید کرد. به گفته‌ی وی، این تحقیقات نشان می‌دهند که افرادی که از تحصیل در مدارس همگانی برخوردار بودند، تجربه‌ی تحصیلی موثرتری داشته و از درصد فارق‌التحصیلی بالاتر و توانایی بیشتری برای زندگی مستقل در اجتماع برخوردار بوده‌اند. وی تاکید کرد آموزش به معلمان از مهمترین مراحل رسیدن به فراگیری است: «معلم باید احساس کند که حضور فرد دارای معلولیت در کلاس درس، او را تبدیل به معلم بهتری می‌کند.»
ایگناسیو کالدرون المندروس سخنگوی دیگر این نشست و استاد دانشگاه مالاگا در اسپانیا اضافه کرد: «این سندروم داون نیست که به افراد صدمه می‌زند، بلکه صدمه‌ی اصلی ناشی از تبعیض علیه افراد دارای سندروم داون است.»
راه‌های فراگیری با جزییات بیشتری در نشست‌های بعدی این کنفرانس مورد بحث قرار گرفت. رودریگو مندس خصوصیات اساسی یک مدرسه‌ی فراگیر را اینطور توصیف کرد:
۱. پرهیز از جداسازی
۲. نگاه به فراگیری به عنوان مسئولیت مدرسه در جهت پذیرش تنوع و تفاوت‌ها
۳. فاصله گرفتن از این دیدگاه که تمام کودکان دارای روش یادگیری یکسان و مشابه هستند
۴. تاکید بر پرورش توانایی‌های هر دانش‌آموز بجای تاکید بر تصحیح کردن نقاط ضعف
۵. در نظر گرفتن شرایط زندگی دانش‌آموز
۶. مکالمه و ارتباط با دانش‌آموز و والدین
در این نشست، مدیر موسسه سندروم داون انگلیس نیز از برخی روش‌های ارائه شده در زمینه‌ی فراگیری تحصیلی، از جمله راهنماهای نوشتاری و روش‌های مختلف یادگیری آوایی و تصویری و همینطور آموزش به معلمان برای استفاده از ابزارهای آموزشی دسترسی‌پذیر سخن گفت. در پایان نیز از راهنمای بین المللی کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت سازمان ملل درزمینه‌ی فراگیری و برابری تحصیلی رونمایی شد. این راهنما در حال حاضر در مرحله‌ی تدوین می‌باشد و به‌زودی در اختیار عموم و دولت‌ها قرار خواهد گرفت.
در سخنان پایانی خود، سو سانسون رییس موسسه فراگیری تحصیلی در ایالات متحده تاکید کرد: «مبارزه با فقر یکی از مراحل کلیدی برای تحقق فراگیری و برابری تحصیلی و آموزش به کودکان دارای معلولیت است. همه‌ی افراد جامعه، جدا از موضوع معلولیت، این حق را داند که دارای شغل باشند و در جامعه مشارکت کنند.»
وی اضافه کرد: «مردم گمان می‌کنند که تشخیص معلولیت به این معنی است که کودک باید تحصیل متفاوتی داشته باشد. اما این فرض عام باید تغییر کند. تجربه‌ی تحصیلی در کلاس درس باید برای همه یکسان باشد و این نه تنها نیازمند آموزش به معلمان، بلکه نیازمند آموزش به تمام کودکان و همکلاسی‌ها است.»
