همسر کامیل احمدی: چهار روز پس از بازداشت هنوز از اتهام او بیخبرم، تمام فعالیتهای او شفاف بود
همسر کامیل احمدی پژوهشگر و مردمشناس اجتماعی که روز ۲۰ مرداد ماه بازداشت شد به کمپین حقوق بشر در ایران گفت از زمان بازداشت تاکنون فقط یک بار همسرش تماسی کمتر از یک دقیقه با خانه داشته است. به گفته شفق رحمانی آنها پس از گذشت چهار روز از بازداشت این پژوهشگر، هنوز از دلیل و اتهام بازداشت او، محل نگهداریش در زندان اوین و نهاد بازداشتکننده او بیاطلاع هستند. کامیل احمدی یکی از منتقدان کودک همسری و ازدواج کودکان در جامعه بود و مقالات و کتابهایی در این حوزه نوشته است.
شفق رحمانی به کمپین گفت فعالیتهای همسرش شفاف و علنی بوده و تمام تحقیقات و پژوهشهای کامیل احمدی در قالب مقالات و کتابهایی با مجوز وزارت ارشاد منتشر شده است: «تمام کارهای او از وزارت ارشاد مجوز گرفته و قانونی منتشر شده است. من واقعا نمیدانم دلیل بازداشت او چیست و همسرم چه کار خلافی انجام داده است.»
خانم رحمانی در پاسخ به این سوال که آیا کامیل احمدی با مراکز دولتی همکاری میکرده است به کمپین گفت: «او در هیچ مرکز دولتی کار نمیکرد و پژوهشها و کتابهایش به صورت مستقل منتشر میشد.»
شفق رحمانی همسر آقای احمدی به کمپین گفت برای همسرش در شعبه یکم دادسرای زندان اوین پرونده گشوده شده و این شعبه به مدت یک ماه برای او بازداشت موقت صادر کرده است. کامیل احمدی همچنین از اهالی کردستان و شهروند دوتابعیتی ایرانی– بریتانیایی است. همسرش گفت: «کامیل ۲۵ سال پیش تابعیت بریتانیا را گرفت اما از ۱۵ سال پیش تاکنون فقط به این کشور گهگاهی سفر کرده است.»
همسر کامیل احمدی با اظهار اینکه در زمان بازداشت او در منزل نبوده است گفت: «در زمان بازداشت کامیل من مسافرت بودم. آخرین باری که با او صحبت کردم حدود ساعت ۱۰ صبح یکشنبه ۲۰ مرداد ماه بود. اما بعد هر چه زنگ زدم جوابی نداد. تا اینکه بالاخره نگران شدم و با پیگیریهایم متوجه شدم که او بازداشت شده است. دوشنبه از سفر برگشتم و روز سهشنبه ۲۲ مرداد ماه به دادسرای زندان اوین برای پیگیری وضعیت او رفتم.»
خانم رحمانی ادامه داد: «در بازپرسی شعبه یک به سوالهایم پاسخی داده نشد. گفتند پروندهاش امنیتی است و اطلاعات او را بازداشت کرده، وقتی پرسیدم اطلاعات سپاه یا وزارت اطلاعات. گفتند مگر فرقی هم میکند، گفتم برای من فرق میکند اما جوابی ندادند. گفتند برایش یک ماه قرار بازداشت صادر شده و امکان دارد این قرار تمدید شود. اعتراض کردم که چرا همسرم تا الان به خانه تماس نگرفته، گفتند تماس میگیرد.»
همسر کامیل احمدی با اظهار اینکه از زمان بازداشت تاکنون همسرش فقط یک بار به خانه تماس گرفته گفت: «حدود ساعت شش و نیم غروب همان روز (۲۲ مرداد) کامیل با من تماس گرفت. کمتر از یک دقیقه، فقط گفت حالم خوب است و تقاضای وکیل کرد. من احتیاج دارم که از وضعیت همسرم و پروندهاش مطلع شوم. میخواهم او را ملاقات کنم و با او حرف بزنم.»
شفق رحمانی همچنین گفت همسرش پیش از بازداشت، تهدید یا احضار برای بازجویی نشده بود. خانم رحمانی دلیل احتمالی بازداشت همسرش گفت: «واقعا نمیدانم. او یک پژوهشگر مستقل بود. همه کارهایش هم شفاف و علنی بود. قبل از بازداشت هم احضار یا تهدید به بازداشت نشده بود.»
کامیل احمدی متولد استان کردستان است. او لیسانس خود را در رشته «حقوق انتشارات و چاپ» از داشنگاه هنر لندن و فوق لیسانساش را در رشته «مردمشناسی اجتماعی و مردم نگاری تصویری» از دانشگاه کنت کانتربری انگلستان گرفته است. آقای احمدی مولف کتابها و مقالاتی در حوزه ازدواج سپید، آسیبشناسی ختنه زنان در برخی از مناطق ایران و آسیب کودک همسری نوشته است. برخی از کتابهای او نیز درباره مسایل قومیتی در کردستان ترکیه است. همچنین برخی از کتابهایش به زبانهای انگلیسی و ترکی نیز منتشر شده است.
کامیل احمدی در ابان ۹۷ به دلیل کتابها و مقالاتش در حوزه جنسیت، کودکان و اقلیتها از دانشگاه جورج واشنگتن جایزه گرفت. این جایزه از سوی «بنیاد جهانی صلح زنان» بخش ادبیات و علوم انسانی دانشگاه جورج واشنگین به او اعطا شد.
آقای احمدی کتابهای از جمله «طنین سکوت: پژوهشی جامع درباره ازدواج زودهنگام کودکان در ایران»، «بررسی آسیب شناختی صیغه محرمیت/ ازدواج موقت در ایران» نوشت و همچنین کتاب تازه او که در دست چاپ است به نام «خانهای با در باز، پژوهشی جامع درباره ازدواج سفید در ایران» است. این پژوهشگر در سایت شخصی خود درباره این کتاب نوشته است: «هماکنون پژوهش دیگری با موضوع ازدواج سفید در دست چاپ دارم که در واقع در ادامه و به نوعى مرتبط با پژوهش قبلی ام با موضوع ازدواج موقت و صیغۀ محرمیت است. این پژوهش به زودی با عنوان «خانهاى با در باز؛ پژوهش جامعی در باب ازدواج سفید در ایران» چاپ خواهد شد که برای اولین بار در ایران به زوایای آشکار و پنهان این پدیده در سطح کلان کشوری با تأکید بر کلانشهرهای تهران، مشهد و اصفهان با جامعه آماری بالا و بهروز میپردازد. تغییر سبک و دیدگاه جوانان به زندگی و ازدواج، حق انتخاب و حق بر بدن، مشکلات و محدودیتهای ازدواج دائم برای زنان، تنگناهای اقتصادی و نبود اشتغال مناسب و نبود علاقه به دین رایج از اعم دلایل رشد، بروز و ظهور و تدوام ازدواج سفید یا همباشی در این تحقیق بیان شده است.»
علاوه بر این، کامیل احمدی تاکنون سه فیلم مستند کوتاه با محوریت جنسیت، کودکان و مسایل قومیتی ساخته است.یکی از مطرحترین فیلم کوتاه او «به نام سنت» است که به موضوع ختنه کردن زنان در برخی از مناطق ایران مانند آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه میپردازد، در واقع در نواحی از ایران که هنوز ختنه زنان علیرغم هشدارهای فراوان پزشکی رایج است.
آقای احمدی همچنین در سایت شخصی خود درباره تجربه مشترک همکاریش با انجمن حمایت از حقوق کودکان نوشت: «در اوایل سال ۱۳۹۸ افتخار سرپرستی تحقیقی مشترک را با انجمن حمایت از حقوق کودکان را بر عهده داشتم که با تمی جوان و سخت کوش زوایای اشکار و پنهان پدیده زباله گردی کودکان را در ۲۲ منطقه تهران واکاوی و مورد تحقیق قرار دادیم. نتیجه این پژوهش منحصر به فرد را به نام یغمای کودکی: پژوهشی درباب شناخت، پیشگیری و کنترل پدیدۀ زبالهگردی کودکان در تهران ، توسظ انجمن حمایت از حقوق کودکان در مهرماه چاپ گردید.»