کایلی مور-گیلبرت برای «تنبیه» به زندان قرچک منتقل شد؛ محقق استرالیایی در کنار محکومین خطرناک محبوس است
هفت مرداد ۱۳۹۹ – کایلی مور-گیلبرت، پژوهشگر استرالیایی امور خاورمیانه، که از اواخر تابستان ۱۳۹۷ بر اساس اتهامات واهی در ایران زندانی است، به زندان بدنام قرچک در ورامین منتقل شده و در کنار زندانیان خطرناک قرار دارد.
ششم مرداد رضا خندان، همسر نسرین ستوده وکیل حقوق بشری زندانی، در صفحه فیسبوک خود نوشت: « کایلی مور گیلبرت شهروند استرالیایی که در بازداشتگاه امنیتی زندان اوین به سر می‌برد از دو روز پیش به عنوان تنبیه به قرنطینه زندان قرچک منتقل شده است.»
کمپین انتقال خانم مور-گیلبرت به زندان فرچک را بطور مستقل تائید کرده است.
هادی قائمی مدیر اجرایی کمپین گفت: «رفتاری که با کایلی مور-گیلبرت می شود نشان دهنده بی احترامی کامل به قانون توأم با بی رحمی باورنکردی است.»
قائمی افزود: «او را بدون مدرک جرم نزدیک به دو سال زندانی کرده و زمان های طولانی در انفرادی گذاشته اند و حالا او را در کنار مجرمان خطرناک محبوس کرده اند.»
کمپین از جامعه بین المللی مصرانه تقاضا دارد که تداوم زندان و رفتار غیرانسانی با کایلی مور-گیلبرت را محکوم نموده و از مقام های ایرانی بخواهند که او را فوراً آزاد کنند. حداقل اقدامی که باید صورت بگیرد بازگرداندن او به بند زنان زندان اوین است تا بتواند در کنار دیگر زندانیان خارجی وعقیدتی باشد.
پژوهشگر استرالیایی: « هیچی نمی تونم بخورم … افسردگی گرفتم …»
در یادداشتش در فیسبوک، آقای خندان اضافه کرد: « طی تماسی از زندان گفت که شرایط بسیار بدی دارد. او گفت: هیچی نمی تونم بخورم … نمی دونم … خیلی ناامیدم … خیلی خیلی … افسردگی گرفتم …»
«ا ز او در مورد آخرین تماس‌اش با پدر و مادرش پرسیدم که گفت: آخرین بار حدود یک ماه پیش با خانواده‌اش تماس گرفته است. در قرنطینه زندان قرچک زندانیانی با انوع جرایم نگهداری می‌شوند از جمله قتل، مواد مخدر، مالی و …در قرنطینه این زندان عده‌ی قابل توجهی بیمار کرونایی نیز وجود دارد.»
قوانین ایران و پیمان های بین المللی اصل جداسازی مجرمین را مورد تاکید قرار داده اند. مطابق ماده ۸ آئین نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، «کلیه محکومان با توجه به نوع و میزان محکومیت، پیشینه کیفری، شخصیت، اخلاق و رفتار بر اساس تصمیم شورای طبقه‌بندی، حسب مورد در زندان‌های بسته یا مراکز حرفه‌‌آموزی و اشتغال نگهداری می‌شوند…»
علاوه بر این کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد از قوه قضائیه ایران خواسته اند که طرح آزادی موقت زندانیان را به محکومان سیاسی، عقیدتی و دو تابعیتی و خارجی گسترش دهد تا خطر جدی ابتلای آنها به بیماری کووید-۱۹ در زندان های پرجمعیت و غیر بهداشتی کشور کاسته شود.
رفتار خشن با مور-گیلبرت برای ساکت کردن او
انتقال مور-گیلبرت به زندان قرچک در حالی صورت گرفته که رفتار با او در زندان اوین طی دو سال گذشته بسیار خشن و بر خلاف قوانین ایران و معاهدات بین المللی در بند ۲-الف سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به مدت طولانی در سلول انفرادی محبوس بوده است.
سازمان ملل حبس انفرادی طولانی مدت را برابر با شکنجه می داند. همچنین مطابق قوانین ایران، قرار دادن زندانیان در انفرادی فقط در مرحله تحقیق و بازجویی اولیه مجاز است و بعد از صدور حکم باید به بند عمومی منتقل شوند.
بر اساس نامه هایش از زندان، مور-گیلبرت به غذای مناسب و دارو نیز دسترسی نداشته است.
در اردیبهشت ۱۳۹۹ ، آقای خندان به کمپین گفت: «سلول انفرادی رسما دستشویی است. فضای دو سه متری که توالت دارد و توالت استفاده می شود را کرده اند سلول و محل زندگی فرد این اسم اش دستشویی است نه زندان. و فکر کنید یک آدم دو سال تمام در این دستشویی زندگی کند که حتی تخت هم ندارد. باید روی زمین و روی موکت بدون تشک و بالش…»
خانم گیلبرت در دانشگاه ملبورن در زمینه مطالعات اسلامی تدریس می‌کرد و تحقیقات وی بر کشورهای خلیج فارس، حاکمیت استبداد، و نقش فناوری‌های جدید رسانه‌ای در فعالیت‌ها سیاسی تمرکز داشته است.
مأموران سازمان اطلاعات سپاه پاسداران او را در اواخر تابستان ۱۳۹۷ هنگام شرکت در یک کنفرانس پژوهشی در قم که به آن دعوت شده بود بازداشت کردند و حدود یک سال بعد بر اساس اتهام بی اساس و بدپن ارائه هیچ مدرکی به جاسوسی و به ۱۰ سال زندان محکوم شد.
