سونامی اعدام در ۲۰۱۱: هر ۸ ساعت یک نفر در ایران به دار آویخته شد

یک زندانی کرد اعدام شد؛ حد اقل ۱۵ زندانی سیاسی کرد دیگر در خطر اعدام هستند

۲۶ دیماه ۱۳۸۹—کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از مجلس و قوهء قضاییهء جمهوری اسلامی ایران خواستار  توقف فوری اجرای احکام اعدام شد و از آنان خواست تا به دلیل افزایش سرسام آور تعداد احکام اعدام درپی محاکمات غیرمنصفانه و غیر شفاف، هرچه زودتر مجازات اعدام را منسوخ نمایند.

از آغاز سال ۲۰۱۱، در طی ۱۵ روز گذشته ، ایران ۴۷ زندانی، یا به صورت میانگین هر هشت ساعت یک نفر را به دار آویخته است. ایران به نسبت جمعیت کشور  بیشتر از هر کشور دیگری در جهان اعدام میکند و به لحاظ تعداد کل بعد از چین، بیشترین تعداد اعدام در جهان را داراست.

روز شنبه، ۲۵ دیماه ۱۳۸۹، ایران یک زندانی سیاسی کرد که برخی وبساتها به نام حسین خضری گزارش کرده اند،  را به دار آویخت. یک مقام محلی در استان آذربایجان غربی به رسانه ها گفت که “یک عضو پژاک (یک سازمان چریکی مسلح کرد) ، شنبه صبح در زندان شهر ارومیه به دار آویخته شده است. وی نام فرد اعدام شده را ذکر نکرد.

برادر حسین خضری به کمپین گفت که مقامات هیچگونه اطلاعاتی به خانواده وی در خصوص اعدام برادرش نداده اند. حسین خضری اتهامات علیه خویش را انکار کرده و گفته بود که به شدت شکنجه شده است.

آرون رودز، یکی ازسخنگویان کمپین گفت: “قوهء قضاییهء ایران  اعدامهای گسترده ای که توسط نهادهای  اطلاعاتی و امنیتی هماهنگی شده اند  را شتابزده انجام میدهد.”
وی گفت: “اعدام فعالان کرد، بدون محاکمات عادلانه و پس از شکنجه، به نحو فزاینده ای یک روند نظام مند با اهداف سیاسی را آشکار میکند.”
علاوه بر اعدام  گزارش شده خضری، رسانه های ایران از ۴۶ اعدام در سال ۲۰۱۱ خبر داده اند که شامل هفت اعدام درکرمانشاه در تاریخ ۱۱ دیماه، شانزده اعدام در اهواز در تاریخ ۱۵ دیماه، یک اعدام در اسفراین در تاریخ ۱۸ دیماه، هشت اعدام در قم در تاریخ ۱۹ دیماه، هفت اعدام در تهران در تاریخ ۲۲ دیماه، پنج اعدام در خرم آباد در تاریخ ۲۳ دیماه، و دو اعدام در بروجرد در تاریخ ۲۴ دیماه میشود.

حسین خضری، که در حدود ۲۹ سال سن داشت، در تاریخ ۲۰ تیر ۱۳۸۸ ، به جرم “به خطر انداختن امنیت ملی” محارب شناخته شد. در نامه ای به سازمانهای بین المللی، حسین خضری گزارش داد که در زندانهای وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران شکنجه شده بود، اما به گفتهء سازمان عفو بین الملل، تقاضای وی برای تحقیق در این خصوص رد شده بود. وی از اعتراف به انجام جرایمی که به آنها متهم شد خود داری کرده بود.

اعدام یک فعال کرد دیگر، حبیب الله لطیفی، در آستانهء اجرای حکم در تاریخ ۵  دیماه متوقف شد. به اعتقاد کمپین، وی هنوز در خطر جدی قرار دارد.
در تاریخ ۱۹ اردیبهشت سال جاری، فرزاد کمانگرو شیرین علم هوئی، دو فعال کرد به دار آویخته شدند.

حد اقل ۱۴ زندانی کرد دیگر، به نامهای زینب جلالیان، شیرکو معارفی، رستم ارکیا، مصطفی سلیمی، انور رستمی، رشید آخکندی، محمد امین آغوشی، احمد پولادخانی، سید سامی حسینی، سید جمال محمدی، حسن طالعی، ایرج محمدی، محمد امین عبداللهی، و قادر محمد زاده در خطر اعدام قرار دارند.

بر مبنای اطلاعات دریافت و گزارش شده توسط کمپین، تعداد اعدامهای اجرا شده در ایران حتی از آنچه قبلا گزارش شده نیز بیشتر است. منابع متعدد و مورد اعتماد از مشهد گزارش داده اند که اعدامهای گروهی و پنهانی بیش از یکصد نفر در زندان وکیل آباد آن شهر صورت گرفته است.

آرون رودز گفت: “استفاده از مجازات اعدام به عنوان راه حل مشکلات سیاسی و اجتماعی، ارزش جان افراد را به صورت غم انگیزی در ایران کاهش داده است.”

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از دولت ایران خواست تا بلافاصله دستور توقف اجرای احکام اعدام را صادر نماید و نسبت به انجام یک بررسی از کلیهء پرونده هایی که در آنها حکم اعدام صادر شده ولی هنوز اجرا نشده است، شامل مجرمانی که به انجام جرایم زیر سن ۱۸ سال متهم هستند، مبادرت نماید و در راستای منسوخ کردن اعدام گام بردارد.