همسر عبدالله مومنی: پس از انتشار نامه آقای مومنی درباره شکنجه ها دیگر به او اجازه مرخصی نمی دهند
چندی پیش عبدالله مومنی یکی از رهبران دانشجویی در نامه ای به رهبرایران آیت الله خامنه ای که اولین بار توسط کمپین بین المللی حقوق بشر درایران منتشر شد به شرح شکنجه، بدرفتاری و تلاش های صورت گرفته برای اخذ اعترافات اجباری در زندان به صورت مشروح پرداخته است. او درنامه دوم خود نیز بار دیگر بر وقوع چنین بدرفتاری های تاکید کرد.منبع عکس: ایسنا
فاطمه آدینه وند، همسر عبدالله مومنی با اظهار نگرانی از وضعیت جسمی او به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « آقای مومنی از کمر درد و ناراحتی قلبی در رنج هستند و از هفته پیش تا کنون دو بار به بهداری زندان اوین مراجعه کرده اند. دو بار به او برای تسکین درد کمرش آمپول زده اند. اما او احتیاج به درمان در خارج از زندان را دارد که مسولان اصلا به درخواست های ما برای دادن مرخصی توجهی نمی کنند.»
عبدالله مومنی ، سخنگوی اسبق دفتر تحکیم وحدت که پس از انتخابات ۸۸ بازداشت شد اکنون حاضر در حال گذراندن محکومیت ۴ سال و ۱۱ ماه خویش در بند ۳۵۰ زندان اوین در تهران است در حالیکه این روزها دچار بیماری قلبی و کمر درد شدید شده و نیاز به خروج از زندان برای مراقبت های ویژه دارد.
فاطمه آدینه وند درخصوص عدم اعطای مرخصی به همسرش گفت: « متاسفانه آقای مومنی پس از آنکه نامه ای درباره شکنجه ها در دوران بازجویی نوشتند حتی از ملاقات حضوری با بچه هایشان هم محروم شدند. در خصوص مرخصی برای درمان بیماری هایش نیز توجهی نشد. پزشک اوین چندین بار گفته بود که مومنی به دلیل بیماری هایش، به خصوص بیماری قلبیش نیاز به درمان در خارج از زندان دارد ولی تا به حال که مرخصی نداده اند. من هم دیگر دادن تقاضا برای مرخصی را رها کردم و خود آقای مومنی در زندان پیگیری می کند. مسولان خودشان وضعیت زندانیان را بهتر می دانند.»
همسرعبدالله مومنی در خصوص مشکلات دیگر او گفت: « به قول خودش در زندان همه چیز تکراری و ناراحت کننده است. وقتی ما هم چیزی مثل کتاب به او می دهیم تا سرش در زندان گرم شود، به او تحویل نمی دهند حتی به ما هم بر نمی گردانند. رشته آقای مومنی علوم اجتماعی است بیشتر کتاب های هم که برایش برده ام در این حوزه بوده است یعنی کتاب های خاصی نبوده که نیاز به حساسیت داشته باشد. روالشان این است که یکبار کتاب ها را به دستش می رسانند و بار دیگر نه کتاب ها را به او تحویل می دهند و نه ما بر می گردانند.»
فاطمه آدینه وند با اشاره به اینکه بچه هایش از محبت پدری محروم شده اند، گفت: « در طول یک سال گذشته فقط دو بار بچه ها ملاقات حضوری با پدرشان داشته اند. بار دوم، دوشنبه آخر سال بود که بچه ها و پدرشان موفق شدند پس از ده ماه یکدیگر را حضوری ببینند. پس از عید تا به حال نیز هر چه برای گرفتن ملاقات حضوری تلاش کرده ام فایده ای نداشت. »
همسر عبدالله مومنی گفت: « من هم از دوریش ناراحتم، اینکه کنار من و بچه هایم نیست. در جای هست که مجبورم او را پشت شیشه ببینم. وقتی بچه ها او را اینطور می بینند اعصابشان داغان می شود، حس می کنند پدرشان بی گناه آن سوی شیشه است، بچه ها می خواهند پدرشان را ببوسند، پدرشان هم همین طور. در طول یکسال فقط دو بار ملاقات حضوری به اندازه ۲۰ دقیقه داشته اند.»
