جلوگیری مسوولین زندان از اعزام علی‌شریعتی به خارج از زندان برای جراحی لثه
یک منبع آگاه با وخیم خواندن وضعیت دندان و لثه علی شریعتی که در بند ۷ زندان اوین زندانی است به کمپین حقوق بشر در ایران گفت که با گذشت بیش از یک سال این زندانی سیاسی همچنان از درد دندان رنج می‌برد و نیاز به جراحی لثه دارد اما هربار با کارشکنی و مخالفت مسوولان ذیربط از درمان محروم است.
او هشدار داد که اگر علی شریعتی هرچه سریع تر تحت جراحی لثه قرار نگیرد ممکن است عواقب خطرناکی همچون آنچه برای علیرضا رجایی، روزنامه‌نگاری که به دلیل عدم درمان در زندان اوین یک چشم و بخشی از صورت خود را از دست داد، به دنبال خواهد داشت، خسارتی که قابل جبران نیست.
علی شریعتی، فعال مدنی و از فعالان ستاد حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲، طبق حکم دادگاه تجدید نظر که در خرداد ماه ۱۳۹۵ ابلاغ شد به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی «از طریق شرکت در تجمع ۳۰ مهرماه ۱۳۹۳ مقابل مجلس شورای اسلامی علیه اسید پاشی» به پنج سال زندان محکوم شده است. تجمع علیه «اسیدپاشی به زنان» که علی شریعتی به دلیل شرکت در آن به پنج سال زندان محکوم و زندانی شده، تجمعی بود در اعتراض به اسیدپاشی‌های سریالی علیه زنان در اصفهان که در فاصله شهریور تا ۲۴ مهر ماه سال ۱۳۹۳ در اصفهان رخ داد. پس از انتشار خبر این اسیدپاشی‌های سریالی، چندین تجمع مردمی در اصفهان، مشهد و تهران در اعتراض به این اسیدپاشی های برگزار شد که تجمع ۳۰ مهر ماه سال ۱۳۹۳ مقابل مجلس شورای اسلامی از جمله این تجمعات بود. مقام‌های قضایی و فرماندهان نیروی انتظامی و وزارت کشور با گذشت سه سال از آن اسیدپاشی ها اعلام کرده‌اند که هنوز قادر به شناسایی عوامل این اقدام نیستند اما معترضان به آن از جمله علی شریعتی بازداشت و زندانی شده‌اند.
امروز ملاقات حضوری با علی داشتم در تمام مدت ملاقات علی دندون درد داشت و نمیتونست چیزی بخوره، صورتش متورم شده بود. با همه پیگیری هایی که انجام دادیم امروز اجازه اعزام علی به دندانپزشکی جهت جراحی لثه را ندادن با مخالفت و کارشکنی آقای خانی رییس بهداری اوین مواجه شدیم#علی_شریعتی
— Motahare Parsi (@MotahareParsi) December 17, 2017
علی شریعتی که در ۲۹ بهمن ماه ۱۳۹۳ بازداشت و در تاریخ ۲۷ اردبیهشت ماه ۱۳۹۵ به مرخصی آمده بود،۱۰ آبان ماه ۱۳۹۵ مجددا بازداشت و برای گذراندن حکمش به زندان اوین منتقل شد اما بلافاصله و از همان روز بازداشت در اعتراض به اجرای چنین حکمی، اعتصاب غذا کرد. اعتصاب غذای ۷۵ روزه این زندانی سیاسی را با «خطر و مشکلات جدی جسمی» و احتمال «از دست دادن کبد» مواجه کرده بود و او در نهایت ۲۵ دی ماه ۱۳۹۵ به اعتصاب خود پایان داد.
یک منبع آگاه با اشاره به عدم درمان علیرضا رجایی درباره وضعیت علی شریعتی به کمپین گفت: «وضعیت علی شریعتی مثل وضعیت دکتر رجایی است. دندان درد و لثه درد شدید دارد، لثه اش به شدت ورم دارد و هر دو ساعت یکبار مسکن می‌خورد که بتواند از شدت درد بکاهد اما این هم توفیری ندارد. او باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد که متاسفانه با مخالفت رییس بهداری زندان اوین تاکنون برای جراحی به بیرون از زندان منتقل نشده است.»
مطهره پارسی، همسر علی شریعتی که روز یکشنبه ۱۶ آذرماه با او ملاقات کرده در توییتر خود نوشته است: «در تمام مدت ملاقات علی دندون درد داشت و نمیتونست چیزی بخوره، صورتش متورم شده بود. با همه پیگیری‌هایی که انجام دادیم اجازه اعزام علی به دندانپزشکی جهت جراحی لثه را ندادن با مخالفت و کارشکنی آقای خانی رییس بهداری اوین مواجه شدیم.»
پس از انتشار عکس‌های علیرضا رجایی، زندانی سیاسی سابق که به دلیل کوتاهی مسوولان زندان اوین و مسوولان قوه‌قضاییه در مراقبت‌های پزشکی و تشخیص به موقع بیماری، یک چشم و بخشی از صورت‌اش را از دست داد، نگرانی‌ها درباره وضعیت و سرنوشت آن دسته از زندانیان سیاسی در زندان دچار بیماری شده‌اند بالا گرفته است.
لیلا لیاقت، همسر علیرضا رجایی، روز دوازدهم شهریورماه ۱۳۹۶ به کمپین گفت این روزنامه‌نگار در زندان اوین دچار بیماری سرطان سینوس شده اما به دلیل ممانعت مسوولان زندان اوین از اعزام این او به بیمارستان، بیماری گسترش یافته و منجر به تخلیه چشم و بخشی از فک او شده است. خانم لیاقت به کمپین گفت که «در زندان امکان و اجازه هیچ معالجه‌ای نداده‌اند و هر بار فقط با یک آمپول یا قرص مسکن در بهداری اوین او را به بند ۳۵۰ برگردانده‌اند در حالی که اگر اجازه اعزام به بیمارستان و انجام آزمایش وجود داشت و بیماری او تشخیص و تحت درمان قرار می‌گرفت امروز او بخشی از صورت و چشم خود را از دست نمی‌داد.»
یک منبع آگاه به کمپین گفت: «مساله دندان درد علی شریعتی به آبان ماه ۱۳۹۵ باز می‌گردد که آن زمان چشم و دندان او درد میکرد و بارها خانواده او از دکتر و بیمارستان در خارج از زندان وقت گرفتند و علیرغم اینکه دادستانی هم موافقت کرده بود اما مسوولان زندان اجازه انتقال او به بیمارستان و درمان را ندادند. کلا بیرون از زندان بردن علی برای درمان خیلی سخت شده و یکبار می گویند آقای حاج مرادی، دادیار ناظر بر زندان موافقت نکرده، یکبار می‌گویند مسوولان زندان مخالفت کرده‌اند و این بار آخر که بالاخره دو هفته پیش علی را برای معاینه بیرون از زندان بردند پزشک معالج او رسما نوشت که باید ظرف ۱۵ روز جراحی لثه کند، این بار اما می‌گویند که آقای خانی، رییس بهداری زندان اوین مخالفت کرده است.»
این منبع آگاه از رد تقاضای آزادی مشروط علی شریعتی خبر داد و به کمپین گفت: «او در بند ۷ زندان اوین زندانی است و هیچ زندانی سیاسی دیگری در این بند نیست. متاسفانه اجازه مرخصی هم به او نمی‌دهند که در مرخصی بتواند درمان کند و با آزادی مشروطش هم مخالفت کردند. وزارت اطلاعات و ضابطین تایید کرده بودند اما دادستان، آقای جعفری دولت‌آبادی مخالفت کرده و حالا تنها امید این است که بالاخره خودشان علی را برای جراحی به بیرون زندان منتقل کنند و اجازه ندهند که فاجعه دیگری رخ بدهد.»
شایسته سادات شهیدی، مادر علی شریعتی روز یکشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۳۹۶ در اینستاگرام خود نوشت: «مدتی علی عزیزم از دندان درد شکایت میکرد ، نظر دکتر اوین به کلینیک خارج از اوین بود و بعد از پیگیریهای زیاد بالاخره هفته گذشته اعزام شد و دندانپزشک نوبت جراحی لثه برای علی داد که امروز باید به کلینیک میرفت برای جراحی، متاسفانه بعد از پیگیریهای زیاد از دادسرا به اوین و رفت و آمد آقای خانی سرپرست بهداری اوین اجازه اعزام نداد ، امروز صبح همسر علی به ملاقات رفته و علی از درد دندان و ورم لثه شکایت میکرده و هر دو ساعت یک بار مسکن استفاده میکنه و در اثر دندان درد عصبهای چشم پسر نازنبنم درد میکنه ، چه کسی جواب‌گو است، مگه دندانپزشک تشخیص نداده باید خارج از اوین جراحی بشه؟ ستم و ظلم تا چه اندازه؟»
خانم شهیدی پیشتر در مصاحبه با کمپین گفته بود: «چندین بار برای وضعیت چشم و دندان علی که مشکل دارد، نوبت دکتر گرفتیم، از دادستانی مجوز گرفتیم و به زندان دادیم. سه بار این اتفاق افتاد اما زندان اجازه نمی‌داد. می‌گفتند باید دکتر زندان ببیند. دکتر زندان نامه نوشت که باید بیرون از زندان مداوا شود. منتهی با اینکه دادستان نامه به زندان داده بود که بدون دستبند و بدون لباس زندان ببرند اما آقای چهارمحالی، رئیس زندان اوین قبول نکرد. گفتند باید با لباس زندان و دستبند باشد و بعد هم ممانعت کردند و گفتند نمی‌تواند برود. درخواست مرخصی هم دادیم اما بازجوی علی موافقت نکرد. هیچ دلیلی هم به ما نگفتند. اصلا علت که به ما نمی‌گویند، می‌گویند بازجو قبول نکرده. علت را که ما نمی‌توانیم بپرسیم. مگر می‌توانیم بپرسیم که چرا گرفتید؟»
علی شریعتی، ۲۹ ساله، فارغ التحصیل رشته معماری در مقطع کارشناسی، اولین بار در ۲۵ بهمن ماه ۱۳۸۹ در تجمعات خیابانی برای اعتراض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ دستگیر و به مدت یک ماه در سلول انفرادی زندان اوین بود. پس از آن با قرار وثیقه آزاد شد. او بعدتر در دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی به دو سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. دادگاه تجدید نظر این حکم را به یکسال حبس کاهش داد و شلاق نیز بخشوده شد. علی شریعتی هشت ماه از دوران یک سال حبس خود را گذراند و آزاد شد.
آقای شریعتی مجددا ۲۳ خرداد ماه ۱۳۹۳ در زیر پل سیدخندان تهران بازداشت شد. او به همراه عده دیگری به مناسب عید مذهبی «نیمه شعبان» و برای رفع حصر سران جنبش سبز «نذری پخش می‌کردند که توسط نیروی انتظامی دستگیر شد و بعدتر پس از یک هفته بازجویی به او اتهام تبلیغ علیه نظام تفهیم شد اما با قرار وثیقه آزاد شد.
بار سوم در روز ۲۹ بهمن ماه ۱۳۹۳ در منزلش دستگیر شد. او طی دو جلسه دادگاه در تاریخ های ۳۰ خرداد و نهم شهریور ماه ۱۳۹۴ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اتهام اجتماع و تبانی از طریق شرکت در تجمع ۳۰ مهر ماه ۹۳ در اعتراض به اسیدپاشی‌ها، تبلیغ علیه نظام، توهین به رهبری، توهین به ریاست جمهوری و داشتن ماهواره در منزل متهم و محاکمه شد. در تاریخ ۲۰ شهریور ماه ۱۳۹۴ طی حکمی که به او ابلاغ شد به دلیل این اتهامات به اشد مجازات یعنی به ۱۲ سال و ۹ ماه حبس محکوم شد. دادگاه شعبه ۵۴ تجدید نظر او ۲۱ دی ماه ۱۳۹۴ برگزار شد. بر اساس رای این دادگاه که در خرداد ماه ۱۳۹۵ ابلاغ شد، علی شریعتی از سه اتهام «توهین به رهبری، توهین به ریاست جمهوری و تبلیغ علیه نظام تبرئه» شد اما برای اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به پنج سال حبس محکوم شد. اعاده دادرسی او نیز در شعبه ۳۳ دادگاه انقلاب قم در شهریور ماه ۱۳۹۵ رد شد.
او روز ۱۰ آبان ماه ۹۵ بدون اطلاع قبلی و هنگامی که برای کار شخصی به شهرداری رفته بود در آنجا بدون اطلاع قبلی بازداشت و روانه زندان اوین شد.
علی شریعتی در نامه‌ای به حسن روحانی از داخل زندان از او خواسته بود در برابر پرونده سازی‌ها به انفعال خود پایان دهد. او در این نامه که همراه با مجید آذرپی (از دیگر فعالان ستاد روحانی در سال ۹۲ که زندانی بود) خطاب به حسن روحانی نوشت، آورده است: «متأسفانه اقدامات حمایتی ما از دولت تدبیر و امید به مذاق پرونده سازان امنیتی خوش نیامد و صرفاً برای برخورد و مأیوس نمودن یاران جوانتان، ما را دستگیر و پس از بازداشت در بندهای امنیتی ۲۰۹ و ۲ الف، با فهرست بلند بالایی از اتهامات امنیتی و سیاسی باور نکردنی و کذب و ساختن کوه از کاه، راهی دادگاه انقلاب کردند. حدیث مظلومیت جوانان این سرزمین در دادگاه‌های غیرعلنی انقلاب و احکام ناعادلانه مفصل است. با این حال انفعال برخی اعضای دولت حضرتعالی بخصوص در حوزه دادگستری و اطلاعات بیش از هر چیزی مایه تکدر خاطر است.»
