احضار و تهدید مجدد مهدیه گلرو برای پیگیری حق تحصیل در دانشگاه
مهدیه گلرو، فعال حقوق زنان که علیرغم پذیرفته شدن در دانشگاه الزهرا در مقطع کارشناسی با مخالفتهای نهادهای امنیتی «سپاه و وزارت اطلاعات» همچنان ستارهدار باقی مانده و قادر به بازگشت به دانشگاه نیست، در تاریخ ۲۳ ژانویه در توییتر خود از احضار مجددش و تهدید برای عدم پیگیری مساله ستارهدارها نوشته است. این دانشجو در سال ۱۳۸۶ در دورهای محمود احمدینژاد ستارهدار شد و علیرغم قولهای وزیر علوم دولت حسن روحانی برای بازگشت دانشجویان ستارهدار به دانشگاه و علیرغم قبول شدن در کنکور هنوز ستارهدار باقی مانده و قادر به ادامه تحصیل نیست.
این دانشجوی ستارهدار در توییت خود نوشت: «احضار شدم و بهم گفتن پیگیر مساله ستارهدارها نباش، منم گفتم لطفا دادگاه تشکیل بدید و حکم منع تحصیل بدید من دیگر پیگیری نخواهم کرد.»
مهدیه گلرو همچنین در توییت دیگری دو روز قبل از آن در تاریخ ۲۱ ژانویه نوشته بود: «خوشبختانه تعداد زیادی از دوستانی که امسال کنکور ارشد دادند و ستاره دار شدند گفتند از سازمان سنجش باهاشون تماس گرفتن که برن برای ثبتنام. دیگرانی که ماندند به پیگیریشون ادامه بدهند حق تحصیل قابل گذشت نیست.»
پیش از این مهدیه گلرو در مصاحبهای با کمپین در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۹۶ گفته بود نهادهای امنیتی همچون «سپاه و وزارت اطلاعات» مخالف حضور او در دانشگاه هستند اما حاضر به پذیر مسوولیت محرومیت از تحصیل او هم نیستند و هر بار به این نهادها احضار شده هر کدام مسوولیت را متوجه دیگری کرده است. مشخص نیست این دانشجو مجددا به کدام نهاد امنیتی احضار شده است اما احضارها همچنان برای جلوگیری از ورود او به دانشگاه و پایان دادن به پیگیریهایش ادامه دارد.
خانم گلرو همچنین گفته بود طبق نامهای با سربرگ وزارت اطلاعات در تیرماه ۹۶ به سازمان سنجش کشور دستور داده شده تا خانم مهدیه گلرو «مردود علمی »معرفی شود. اما سازمان سنجش به عبارت «نقض پرونده» در سایت خود اکتفا کرده تا بلکه با مذاکره مشکل این دانشجو حل شود. در سایت دانشگاههای مختلف ایران برای جلوگیری از دانشجویان فعال مدنی و سیاسی و بهاییان این عبارت درج میشود: «دواطلب گرامی به علت نقض پرونده در صورت تمایل برای پذیرش دانشگاههای تابعه وزارت علوم تحقیقات و فناروی به جز دانشگاه آزاد اسلامی به سازمان سنجش آموزش کشور مراجعه کنند.»
مهدیه گلرو دانشجوی ستارهدار دانشگاه علامه طباطبایی است که در سال ۱۳۸۶ و در دولت محمود احمدینژاد به علت فعالیتهای دانشجویی و مدنی در حالی که تنها چند واحد به پایان تحصیلات کارشناسیاش باقی مانده بود ستارهدار و از تحصیل محروم شد. او در تاریخ ۱۱ آذر ماه ۱۳۸۸ بازداشت و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام و تجمع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی از سوی دادگاه انقلاب به دو سال و چهار ماه حبس محکوم شد. او پس از اتمام دوران محکومیتش در اردبیهشت ماه ۱۳۹۱ از زندان اوین آزاد شد و پس از مطرح شدن امکان بازگشت دانشجویان ستارهدار به دانشگاهها در دوران وزارت رضا فرجی دانا، وزیر سابق علوم در دولت روحانی مانند بسیاری دیگر از دانشجویان تقضای بازگشت داد اما پیگیریهای او به نتیجه نرسید. در آن روزها بسیاری از دانشجویان ستارهدار ایران را برای تحصیل در کشورهای دیگر ترک کرده بودند.
مهدیه گلرو علیرغم بینتیجه بودن پیگیریهایش بار دیگر در کنکور ارشد شرکت کرد و قبول شد. اما در زمان انتخاب رشته در سایت دانشگاه با عبارت «نقض پرونده» مواجه شد. نقض پرونده عبارتی است که سازمان سنجش برای بسیاری از دانشجویان بهایی و فعالان سیاسی به کار میبرد تا پس از مراجعه به سازمان سنجش به آنها گفته شود مسوولانی با ادامه تحصیل یا ورود آنها به دانشگاه مخالف هستند.
این فعال حقوق زنان که از دوره احمدینژاد تاکنون همچنان ستارهدار باقی مانده است پس از پذیرفته نشدن در دانشگاه و روبهرو شدن با عبارت نقض پرونده در سایت دانشگاه به کمپین گفته بود: «واقعا فکر نمیکردم این اتفاق برایم بیافتد. فکر میکردم بعد از این همه سال احتمالا در این دولت مساله حل خواهد شد اما متاسفانه نشد و من این پیام را در سایت دیدم و نتوانستم ثبت نام کنم. وقتی این پیام میآید بچهها متوجه نمیشوند که کدام دانشگاه قبول شدهاند یعنی همه بچههایی که در طی این سالها ستارهدار شدند حتی متوجه نشدند که کدام دانشگاه قبول شدهاند. از شانس یا هرچیزی که بود برای من از دانشگاه الزهرا مسیج آمد که فرهیخته گرامی شما از این به بعد جزو خانواده الزهرا هستید. من تازه متوجه شدم که الزهرا قبول شدهام.»
«ستاره دار» کردن داوطلبان تحصیل در آموزشعالی و به ویژه شماری از دانشجویانی که در آزموش علمی دوره کارشناسی ارشد و دکترا قبول شده اما به دلایل سیاسی-عقیدتی،مذهبی، مذهبی-فرهنگی یا اجتماعی از تحصیل محروم می شوند اولین بار در تابستان سال ۸۵ همزمان با اولین سالگرد رسیدن محمود احمدینژاد به ریاست جمهوری در ایران علنی شد. هرچند اخراج و محرومیت از تحصیل به روشهای مختلف در تمام سالهای پس از «انقلاب فرهنگی» در ایران ادامه داشته است.
دانشجویان ستاره دار در اعتراضات خود اعلام کردند که در جریان گزینش دانشجو برای مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا از سوی هیات مرکزی گزینش با سه درجه مختلف «یک ستاره» به معنای امکان ادامه تحصیل با اخذ تعهد مبنی بر «عدم فعالیت سیاسی نامطلوب»، «دو ستاره» به معنای اینکه «براساس نظر وزارت اطلاعات از نظر سیاسی صلاحیت ادامه تحصیل در آموزش عالی را ندارند» اما برای ثبت نام باید دو تعهدنامه را امضاء میکردند تعهد اول مبنی بر پایان دادن به فعالیتهایشان و تعهد دوم اینکه در صورت ادامه فعالیت میپذیرند که قبولیشان در دانشگاه «کان لم یکن تلقی شود»، و دانشجوی «سه ستاره» شامل پذیرفتهشدگان علمی که «صلاحیت آن ها از سوی هیات مرکزی گزینش وزارت علوم و وزارت اطلاعات به کلی رد شده» است.
در شهریور سال ۱۳۸۵ شماری از دانشجویان ستارهدار با برگزاری تجمعهای اعتراض آمیز مقابل سازمان سنجش، مجلس شورای اسلامی و نیز وزارت علوم اعلام کردند که به رغم قبولی در آزمون علمی دانشگاهها مقامهای دولتی از ثبت نام آنها به دلیل «درج ستاره در کارنامه هایشان» جلوگیری کردهاند. مجددا در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ موضوع «دانشجویان ستارهدار» به یکی از موضوعات اصلی مناظرههای انتخاباتی تبدیل شد و هنگامی که محمود احمدینژاد وجود چنین دانشجویانی را انکار کرد، شماری از دانشجویان ستاره دار به تجمع مقابل وزارت علوم وقت اقدام کردند. بسیاری از این دانشجویان در ماههای پس از انتخابات ریاست جمهوری توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و در دادگاه انقلاب تهران به زندانهای سنگین محکوم شدند.
مهدیه گلرو فعال حقوق زنان یک روز پس از شرکت در تجمع اعتراضی علیه اسیدپاشی در مقابل مجلس (اول آبان ماه ۹۳) برای چند روز بازداشت شد. در پی بازداشت او هفتصد فعال مدنی و دانشجویی در داخل و خارج از ایران با ارسال نامه ای به حسن روحانی، رییس جمهور ایران از وی خواسته بودند «تا از تمامی امکانات قانونی و ظرفیتهای خود برای رهایی مهدیه گلرو” از زندان استفاده کند.»