شروع اعتصاب غذای اشکان ذهابیان و انتقال او به بند انفرادی: «صدای ما را به گوش رییس قوه قضاییه برسانید»
اشکان ذهابیان، دانشجوی محروم از تحصیل از دو روز گذشته در اعتراض به وضعیتش در زندان متی کلا بابل دست به اعتصاب غذا زده است. پدر این دانشجوی زندانی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که ماموران زندان پسرش را پس از شروع اعتصاب غذایش به بند انفرادی برده اند در حالیکه به گفته بقیه زندانیان او در حالت اغما بوده است. اشکان ذهابیان از دو هفته پیش دچار خونریزی معده شده که مسولان زندان به درخواست های او برای مداوا در خارج از زندان توجهی نکرده اند. پدر این زندانی همچنین اعلام کرد که مادر اشکان از فردا برای همراهی پسرش دست به اعتصاب غذا می زند.
حسن ذهابیان درخصوص آخرین وضعیت پسرش گفت:«حال بچه ام وخیم است. ۳۱ روزه گرفت و به جای اینکه شب برود افطار کند از دو شب پیش دست به اعتصاب غذا زد. مطلع شدم که از بعدظهر روز گذشته او را به انفرادی منتقل کرده اند در حالیکه در حالت اغما بوده است.»
حسن ذهابیان درباره علت اعتصاب غذای پسرش گفت: « اشکان از دو هفته پیش دچار خونریزی معده شد، بارها از مسولان زندان تقاضا کرده بود او را به مرکز درمانی خارج از زندان منتقل کنند اما آنها مخالفت کرده بودند. من هم چندین بار پیگیری کردم اما جوابی نگرفتم. اشکان در اعتراض به این وضعیت و بلاتکلیفی وضعیت پرونده اش دست به اعتصاب زده است. او یک دوم حبسش را کشیده و اکنون به طور قانونی مستحق عفو مشروط است.»
پدر اشکان ذهابیان با اشاره به عفوهای اخیر گفت:« لطفا صدای من را به گوش رییس قوه قضاییه برسانید که جان جوانی در استان مازندران در خطر است.سوال من از رییس قوه قضاییه این است که در استان مازندران به این بزرگی آیا نباید یکی از زندانیان سیاسی آزاد شود؟ آیا بچه من به عنوان زندانی سیاسی جایش در کنار زندانیان شرور، قاتل و سارق است؟ علیرغم همه این مسائل ماهها سکوت کردیم اما دیدم سکوت ما باعث می شود این بچه از بین برود. گناه بچه من چیست که مجددا محکوم شد، آخر به چه جرمی، اگر به علت انتخابات بود که او حبسش را کشیده است چرا دوباره محکوم به زندان شد؟»
حسن ذهابیان درخصوص پیگیری هایش برای درمان ناراحتی معده پسرش گفت:« من چند بار به زندان رفتم و گفتم حال بچه ام بد است ، گفتند ما خودمان اینجا دکتر داریم، بچه من دیروز خون بالا آورده است، آخرین بار او را یکشنبه این هفته دیدم که خیلی لاغر شده بود. مسولان فقط من را مثل توپ فوتبال به این ور و آن ور شوت می کنند، به دادستانی می گویم ، می گوید به اداره اطلاعات بروم. به آنجا می روم ، می گویند برو پیش قاضی پرونده، قاضی هم می گوید که مرخصی درمان دست من نیست. خودمان هم مانده ایم که به چه کسی بگوییم.»
پدر اشکان ذهابیان با شکوه از وضعیت محرومیت از تحصیلی فرزندش و وضعیت زندان به کمپین گفت:« آخر جرم بچه من چیست، او محروم از تحصیل شده، محروم از فعالیت اجتماعی، مرتب به زندان می رود، اصلا شناسنامه اش را خط بزنید و بگوید برو بمیر. این که زندگی یک جوان نمی شود. می گویند باید با صداقت و رفاقت رفتار کنیم ولی آخر کجای کار شما به صداقت و رفاقت مربوط می شود.»
حسن ذهابیان در پاسخ به این سوال که آیا پسرش در زندان مورد اذیت و آزار زندانیان دیگر قرار می گیرد،نیز گفت:«در روزهای اول اذیت شد اما چون من خیلی پیگیری کردم، شکایت کردم و با دادستان صحبت کردم الان وضعیتش بهتر شده است. با این حال هر بار که من درباره اوضاعش پرسیده ام، می گوید نمی تواند درباره اش حرف بزند، می گفت اشکال ندارد شما هم چیزی نگویید. نمی دانم که واقعا داخل بند چه می گذرد. فقط از رنگ و رخساره اش معلوم است که تحت فشار است. فقط می گفت بابا من حاضرم دوباره بروم در همان بند انفرادی بازداشتگاه اطلاعات ساری، اما یک روز هم اینجا نباشم. می گوید آهسته می روم و می آیم و با کسی حرف نمی زنم آخر هم زبانی هم در زندان ندارد. می گوید این زندان جای من نیست من باید در کنار بقیه زندانیان سیاسی باشم.»
زمینه خبر:
اشکان ذهابیان، فعال دانشجویی، دانشجوی محروم از تحصیل و عضو شورای دفتر تحکیم در ۱۲ اردیبهشت ماه سال جاری برای بار سوم در دو سال اخیر بازداشت و به زندان اداره اطلاعات ساری منتقل شد. وی پس از تحمل ۴۳ روز بازداشت در انفرادی و فشار های روحی و جسمی برای اجرای حکم شش ماه حبس تعزیری از پرونده ی قبلی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به زندان متی کلای بابل منتقل شده است. او به علت فعالیت های دانشجویی ابتدا در سال ۸۷ به مدت یک ترم از تحصیل محروم شد و تنها ۴ روز پس از انتخابات توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد. در حین دستگیری توسط نیروهای لباس شخصی موسوم به انصارحزب الله به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت. در حوادث ۱۳ آبان (روز دانش آموز) سال ۸۸ نیز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به واسطه تشکیل انجمن های اسلامی شمال کشور برای بار دوم بازداشت شد. در آن زمان دادگاه انقلاب شهرستان بابل او را به طور غیابی به ۶ ماه حبس تعزیری محکوم کرد. در بهمن ماه سال ۸۸ در حالیکه همچنان در تعلیق از تحصیل به سر می برد، سرانجام بنا به نظر وزارت اطلاعات از تحصیل محروم و در نهایت در حالیکه ۱۰۹ واحد را گذرانده و تنها ۲۴ واحد (معادل یک ترم) از تحصیلش باقی مانده بود از دانشگاه اخراج شد.