وزارت کار، تعاون، و امور اجتماعی

– از بین بردن اتحادیه های کارگری، تعقیب قضایی اعضاء و رهبران
اتحادیه های کارگری به اتهامات امنیتی
– کودکان کار (سازمان بهزیستی)
– تعریف اشتغال
(نسخه کامل گزارش «عمل به وعده ها: یک نقشه راه حقوق بشری برای حسن روحانی»-PDF

از بین بردن اتحادیه های کارگری، تعقیب قضایی اعضاء و رهبران
اتحادیه های کارگری به اتهامات امنیتی

وزارت کار، تعاون، و رفاه اجتماعی ایران عملا کلیۀ اتحادیه های مستقل کارگری و اتحادیه های صنفی ایران را از بین برده است و درهماهنگی و یا اعمال نفوذ شدید دستگاه‌های امنیتی، اکثر رهبران و بسیار از اعضاء این تشکلات را مورد تعقیب قضایی قرار داده و زندانی کرده و برخی از آنها با احکام سنگین زندان مواجه شده‌اند. (این افراد معمولا تحت اتهامات امنیت ملی محاکمه می شوند.) به همین دلیل دولت ایران در نقض مستقیم تضمین هایی است که قانون اساسی ایران و اصل ۲۲ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، که ایران عضو آن است، در خصوص آزادی های انجمن و تجمع تصریح کرده اند.[۱]

تشکل های صنفی بزرگ، شامل انجمن صنفی روزنامه نگاران، اتحادیۀ کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه، سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، و کانون صنفی معلمان توسط وزارت کار تعطیل شدند.

همچنین، در کابینه‌های گذشته، قانونی تصویب شد که کارگاههای کوچک و تولیدی هایی که کمتر از پنج کارگر دارند را از شمول قوانین کار معاف میکند. این قانون مستقیما باعث شد که میلیونها کارگر یکشبه از دسترسی به بیمه، بازنشستگی، و حمایت قانونی محروم شوند.[۲]

کودکان کار (سازمان بهزیستی)

طبق قوانین ایران، استخدام کودکان زیر ۱۵ سال غیر قانونی است. اما هزینه های رو به افزایش تولید و نرخ بالای تورم باعث شده تا صاحبان صنایع کوچک برای اینکه هزینۀ کمتری صرف حقوق کارگران خود کنند، به استخدام کودکان دست بزنند. با وجود اینکه قوانین ایران فقط تحت شرایط خاصی اجازۀ استخدام کودکان بین ۱۵ تا ۱۸ سال را مجازمی‌شمرد، این قوانین به صورت گسترده ای ندیده گرفته می‌شوند.
مشکلات اقتصادی و هزینه های روزافزون تحصیل باعث شده است که تعداد بسیار زیادی از کودکان وارد نیروی کار ایران شوند. کودکان کارگر اکثرا در کارگاههایی با زیر ۱۰ کارگر مشغول به کارند که بسیاری از آنها پوشش قوانین کار ندارند و تحت هیچ سازمانی نظارت نمیشوند. هیچ سازمان دولتی برای کودکان کار مسئولیت قبول نمیکند و وزارت کار آنها را کارگر محسوب نمیکند و این کودکان کار را آسیب پذیر و فاقد حمایت دولتی میکند.

تعریف اشتغال

تعریف فعلی اشتغال شامل افرادی است که در هر ماه فقط چند ساعت کار میکنند. با محاسبۀ این افراد به عنوان “شاغل،” آنان از شمول مزایای بیکاری و بهزیستی محروم میشوند و در نتیجه در فقر شدید زندگی می کنند.

توصیه هایی برای وزارت کار، تعاون، و امور اجتماعی:

– اجازه دهید تا اتحادیه ها و سازمان های آزاد و مستقل کارگری تشکیل شده و به فعالیت بپردازند، و به آنان اجازه دهید تا از حقوق قانونی خود برای انجام فعالیت‌های صنفی استفاده کرده از اعضاء خود دفاع کنند.
– انحلال انجمن روزنامه نگاران ایران را ملغی کنید و به روزنامه نگاران اجازه دهید تا مجددا بتوانند انجمن صنفی خود را داشته باشند.
– به اذیت و آزار اعضا و رهبران اتحادیه‌های کارگری خاتمه دهید.
– به استفادۀ نابجا و گستردۀ اتهامات امنیتی برای دور زدنِ تضمین های قانونی اساسی برای انجمن ها پایان دهید.
– قانون معافیت کارگاه ها و تولیدی های کوچک از قوانین کار و قوانینی که اشتغال را تعریف میکنند بررسی کنید.
– فعالان کارگری زندانی را آزاد کنید.
– بیمه، بازنشستگی، و حمایت قانونی از کارگرانی که تحت تاثیر این قوانین قرار میگیرند را به آنها بازگردانید.
– قوانینی که استخدام کودکان زیر سن ۱۸ سال را ممنوع می‌کنید را اجرایی کنید.- استخدام کودکان را تحت نظارت بگیرید تا موارد تخلف را شناسایی و گزارش کنید.

[۱] برای مثال، انجمن روزنامه نگاران ایران بزرگترین تشکل صنفی خبرنگاران و روزنامه نگاران ایران بود که بین سالهای ۱۳۷۶ و ۱۳۸۷ فعال بود. انجمن روزنامه نگاران ایران وقتی که وزارت کارِ تحت نظرِ محمود احمدی نژاد با صدور حکمی هیئت مدیرۀ انتخابی انجمن را رد کرد، منحل شد. انجمن صنفی روزنامه نگاران به دادگاه عدالت اداری شکایت کرد، اما دادگاه عدالت اداری به دفاع این سازمان از هیئت مدیرۀ خود وقعی ننهاد و به نفع وزارت کار رای داد در ژوئن ۲۰۰۸، وزارت کار با ارسال نامه ای انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران را منحل کرد و چند ماه بعد با دستور دادستان وقت سعید مرتضوی، دفاتر اداری انجمن را پلمپ کرد.

[۲] مصاحبۀ کمپین با منصور اسانلو، رییس سابق هیئت مدیرۀ اتحادیۀ شرکت واحد اتوبوسرانی