انتقال احمدرضا جلالی به بهداری زندان اوین پس از اعتصاب غذای طولانی و ادامه بی توجهی به خواستههای او
همسر احمد رضا جلالی، استاد و پژوهشگر مدیریت حوادث غیرمترقبه که از تاریخ پنجم دی ماه در اعتراض به وضعیتش در زندان اوین دست به اعتصاب غذا (تر) زده است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت وضعیت جسمی همسرش وخیم است و روز اول بهمن ماه پس از بیهوشی به بهداری زندان اوین منقتل شده است. با این حال همچنان مسوولان قضایی به درخواستهای او توجهی نکرده اند و او بلاتکلیف در اوین باقی مانده است.
ویدا مهران نیا با اظهار نگرانی از سلامت همسرش که تا پیش از بازداشت ساکن کشور سوئد بوده به کمپین گفت: «احمدرضا روز جمعه اول بهمن ماه از شدت ضعف بیهوش شده و هم بندیهایش او را با برانکاری به بهداری اوین بردهاند. در آنجا به او سرم وصل کردهاند تا به هوش آمده است. اما هنوز حالش بد است و مصر به ادامه اعتصاب غذا است تا بلکه به این شکل مسوولان صدای او را بشنوند.»
خانم مهران نیا به کمپین گفت: «چندین بار رییس زندان از احمدرضا خواسته غذا بخورد و اعتصابش را بشکند اما احمدرضا می گوید ۹ ماه است که من بلاتکلیفم در زندان اوین مانده ام. برایم هنوز دادگاهی تشکیل نشده، اتهامات واهی به من نسبت داده اند و حتی تهدید به اعدام هم شده ام برای چه اعتصابم را بشکنم. اگر قرار است اعدام شوم با اعتصاب تمام کنم بهتر است.»
احمدرضا جلالی، استاد و پروهشگر مدیریت حوادث مترقبه و ساکن کشور سوئد است. او فوق دکتری خود را در رشته مدیریت بحران در دانشگاه پیه مونتو ایتالیا گرفت و از مدتی پیش به همراه همسر و دو فرزنش ساکن کشور سوئد شدند. آقای جلالی پس از سفر به ایران در تاریخ پنجم اردبیهشت ماه توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او پس از هفت ماه بازجویی در سلولهای انفرادی به بند هفت زندان اوین منتقل شد و در حال حاضر در آنجا به سر میبرد. آقای جلالی با اتهام همکاری با دول متخاصم روبه رو است.
آقای جلالی از تاریخ پنجم دی ماه «در اعتراض به تهدیدات بازجو و بازپرسش برای صدور حکم اعدام» دست به اعتصاب غذا (تر) زده و به نقل از همسرش گفته است «اگر قرار است اعدامش کنند بهتر است در اعتصاب بمیرد.»
همسر احمد رضا جلالی که در کشور سوئد زندگی میکند با اشاره به پیگیریهای خانواده در مورد وضعیت همسرش به کمپین گفت: «آنها مرتب پیگیر وضعیتش هستند اما حتی پس از ۹ ماه هنوز دادگاهی برایش تشکیل نشده است. ۹ ماه است که بچههایش او را ندیده اند. چه بگویم دیگر.»
خانم مهران نیا در گفتگو قبلی خود با کمپین درباره مصدایق اتهام همکاری با دول متخاصم گفته بود: «علیه همسرم هیچ مدرکی وجود ندارد. قبلا به او گفته بودند که پروندهاش بررسی شده، مشکلی ندارد و دادگاهش به زودی برگزار خواهد شد اما ۱۲ روز قبل بازجویانش طی ملاقاتی در زندان به او گفتند تو را به اشد مجازات محکوم خواهیم کرد. او را آنقدر تحت فشار روحی و روانی قرار دادهاند که از همان روز دست به اعتصاب غذا زد. به من گفت اگر قرار باشد که اعدامم کنند بهتر است که خودم بمیرم تا اینطور اعدام شوم. هنوز دادگاهی برگزار نشده، محاکمه ای صورت نگرفته اما بازجویش گفته حکم اعدام میگیرد. آیا این رفتارها قانونی است؟»
تسهیل بازکشت ایرانیان به کشور از جمله وعده های انتخاباتی حسن روحانی در جریان رقابت های ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ بود. او حتی «دیدار از ایران را حق مسلم ایرانیان» خارج از کشور اعلام کرد. دولت حسن روحانیهمچنین بر «آزادی آمد و شد» ایرانیان به وطن شان از جمله در ماده ۴۸ «منشور حقوق شهروندی» تاکید کرده، ماده ای که در آن آمده است «حق هر شهروند است که آزادانه در داخل کشور رفتوآمد کند و از ایران خارج و یا به ایران وارد شود، مگر اینکه به موجب قانون این حق محدود شده باشد»، اما طی یکسال اخیر بسیاری از ایرانیان مقیم کشورهای دیگر یا ایرانیان دو تابعیتی پس از بازگشت به ایران بازداشت شده و با حکم های سنگین زندان مواجه شده اند. اتهام برخی از آنها از جمله سیامک نمازی و باقر نمازی، علیرضا امیدوار، کامران قادری «همکاری با دول متخاصم» عنوان شده است، در حالیکه طبق سند رسمی وزارت امور خارجه که در ۲۳ آذر ماه ۱۳۹۲ منتشر شد ایران هیچ کشوری جز اسرائیل، را مصداق «کشور متخاصم» و در واقع دشمن با جمهوری اسلامی نمی داند.