پدر دو زندانی سیاسی: نصب دستگاه های پارازیت در زندان رجایی شهر باعث بیماری فرزندم شد

عبدالعلی مدد زاده: «نمی دانم وقتی در زندان موبایلی وجود ندارد چرا مسولان زندان پنج دستگاه برای انداختن پارازیت در زندان نصب کردند. این پارازیت ها باعث بیماری زندانیان شده است. پسرم اگزما گرفته است. برایش وقت دکتر پوست گرفتیم که او را با وضعیت بدی به همراه چند مامور و دستبند و پابند به بیمارستان آوردند تا معاینه شود. با وجود اینکه داروهایش را استفاده می کند اما به دلیل فضای غیر بهداشتی زندان و پارازیت ها هنوز حالش خوب نشده است.»

عبدالعلی مددزاده، پدر فرزاد و شبنم مدد زاده، دانشجویان زندانی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که  چهارشنبه اول آبان ماه پسرش را در زندان رجایی شهر کرج در حالی ملاقات کرده که به گفته او به دلیل آنکه توسط مقامات زندان دستگاه های پارازیت موبایل در این زندان نصب کرده اند، فرزندش دچار بیماری پوستی شده است. به گفته او شماری دیگر از زندانیان نیز با سر درد و بیماری پوستی دست و پنجه نرم می کنند که از زمان نصب دستگاه های پارازیت انداز به وجود آمده است.

پدر فرزاد مدد زاده با بیان اینکه فرزندش به تازگی دچار بیماری اگزمای پوستی شده است به کمپین گفت: «نمی دانم وقتی در زندان موبایلی وجود ندارد چرا مسولان زندان پنج دستگاه برای انداختن پارازیت در زندان نصب کردند. این پارازیت ها باعث بیماری زندانیان شده است. پسرم اگزما گرفته است. برایش وقت دکتر پوست گرفتیم که او را با وضعیت بدی به همراه چند مامور و دستبند و پابند به بیمارستان آوردند تا معاینه شود. با وجود اینکه داروهایش را استفاده می کند اما به دلیل فضای غیر بهداشتی زندان و پارازیت ها هنوز حالش خوب نشده است.»

وب سایت کلمه  روز چهارشنبه اول آبان ماه نوشت که از روز دوشنبه ریاست زندان رجایی شهر اقدام به نصب دستگاه‌های پارازیت امواج موبایل و خط شکن در زندان کرده که باعث سردرد شدید و حالت تهوع زندانیان شده است و سلامت زندانیان سیاسی این زندان را به خطر انداخته است.

پدر فرزاد مدد زاده افزود: «چند تا از پنجره‌های زندان هم شکسته و مسولان در این هوای سرد نه آنها را تعویض می کنند و نه حتی نایلونی نصب می کنند که جلوی ورود هوا را به داخل بند بگیرد. سرویس فاضلاب زندان هم خراب شده و کثافت سرویس بهداشتی بیرون می زند بدون آنکه نظافت یا تعمیری باشد. وضعیت بهداشتی آنجا اصلا خوب نیست.»

عبدالعلی مدد زاده همچنین در خصوص وضعیت شبنم، دختر۲۸ ساله اش که در زندان اوین به سر می برد گفت: «آخرین باری که او را دیدم یکماه پیش بود. من تبریز زندگی می کنم و به دلیل دوری راه نمی توانم مرتب به تهران برای ملاقاتش بروم. در پنج سالی که دختر و پسرم در زندان بودند حتی یکبار هم به مرخصی نیامدند و حتی به ما ملاقات حضوری هم به تعدادی که حق مان بود داده نشد. حتی شبنم و فرزاد از دو سال پیش اجازه پیدا نکردند که تلفنی از زندان هایشان با هم صحبت کنند.»

آقای مدد زاده در خصوص درخواستش از مقامات قضایی کشور گفت: « من در پنج سالی که بچه هایم در زندان هستند بارها نامه به مسولان نوشتم و بارها پیگیری کردم. پنج سال شب و روز انتظار کشیدم، خودم و همسرم مریض شدیم اما الان دیگر سه ماه بیشتر به آزادی شان نمانده است. دیگر دارد تمام می شود و ما دیگر چه خواسته ایی می توانیم از مسولان قضایی داشته باشیم. هیچ. آقای روحانی وعده داده بود که وقتی رییس جمهور شود زندانیان سیاسی را آزاد می کند. انتظار داشتیم که این اتفاق بیفتد اما نیفتاد.»

شبنم مدد زاده، نایب رئیس شورای تهران دفتر تحکیم وحدت و دبیر سیاسی انجمن دانشجویان دانشگاه تربیت، اول اسفند ۱۳۸۷ بازداشت شد و ۱۲ خرداد ۸۹ پس از گذشت یکسال و چهار ماه از بازداشت موقتش، در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق به پنج سال زندان محکوم شد. خانم مددزاده این اتهام را کرارا رد کرده است.

فرزاد مدد زاده، برادر این دانشجو در تاریخ اول اسفند ماه ۸۷ وقتی به دنبال تماس تلفنی شبنم از کلانتری، برای پیگیری کارهای او به کلانتری مراجعه کرد، بازداشت شد. او سپس توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب  به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به پنج سال زندان محکوم شد.