یکی از نزدیکان امید کوکبی : امید گفت الان فقط فشارهای بین المللی می تواند کمک حالش باشد!
یک منبع نزدیک به خانواده امید کوکبی، نخبه ایرانی که به اتهام ارتباط با آمریکا روز یکشنبه ۲۴ اردبیشهت ماه به ۱۰ سال حبس محکوم شد در گفتگو با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که او به زور به دادگاهش برده شده است در حالیکه ماه ها برای اعتراف دروغین علیه خودش در دادگاه تحت فشار بوده است.
این منبع نزدیک به خانواده امید کوکبی که به دلایل امنیتی نخواست نامش فاش شود به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «امید و خانواده اش اکنون در شوک این حکم هستند. آنها اصلا فکرش را نمی کردند که امید به ۱۰ سال حبس محکوم شود. او مدت ها تحت فشارهای بسیار سختی برای اعتراف های دروغین علیه خودش بوده و حتی آن روز به زور به دادگاه برده شده است. در دادگاه امید هیچ حرفی نزد و آنها او را به ده سال حبس محکوم کردند.»
امید کوکبی، نخبه ایرانی ۳۰ ساله، دانشجوی مقطع فوق دکتری فیزیک اتمی در دانشگاه تگزاس آمریکا در تاریخ ۱۰ بهمن ماه ۱۳۸۹ در فرودگاه امام خمینی هنگام ترک کشور بازداشت شد. پس از بازداشت ها مدت ها در انفرادی بود و خانواده و وکیلش امکان تماسی با او را نداشتند. او که فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف است دوره دکتری خود را در بارسلون به اتمام رساند و برای تکمیل تحصیلاتش به دانشگاه تگزاس دعوت شد.
امید کوکبی پس از ۱۵ ماه بازداشت موقت در دادگاهی تحت عنوان “دادگاه متهمان به همکاری موساد در اسراییل” به ریاست قاضی صلواتی در روز یکشنبه ۲۴ اردبیهشت ماه به ده سال حبس محکوم شد. در این دادگاه نمایشی ۱۳ متهم به جاسوسی محاکمه شدند و یکی از آنها امید کوکبی بود که هیچ صحبتی در دادگاه نکرد. صدا و سیما این دادگاه را تحت عنوان جاسوسان اسراییل تحت پوشش خبری قرار داد. البته مشخص نیست که همزمانی برگزاری دادگاه آقای کوکبی با افراد دیگر چه ارتباطی دارد.
منبع نزدیک به امید کوکبی گفت:« امید گفت الان تنها فشارهای بین المللی می تواند کمک حالش باشد وگرنه او ده سال در زندان بدون هیچ گناهی خواهد ماند. ما فقط امیدواریم که این حکم در دادگاه تجدید نظر تایید نشود. او جاسوس نیست فقط دانشجوی آمریکا بوده که بارها نیز در طول تحصیلش به ایران برای دیدار با خانواده اش در رفت و آمد بود.»
این منبع نزدیک در پاسخ به این سوال که دادگاه چه اسنادی برای متهم کردن امید به جاسوسی ارائه کرده است، گفت که آنها هیچ مدرک و سندی برای این ارتباط در طول بازجویی ها و همین طور دادگاهش ارائه نداده اند و فقط یک سری حرف کلی زده اند که او جاسوس آمریکا است در حالیکه فقط امید در دانشگاهی در آمریکا تحصیل می کرده است.»
پیش از این یکبار امید کوکبی نامه ای خطاب به رییس قوه قضاییه نوشته بود و در آن از نحوه بازداشت غیرقانونیش تا مراحل بازجویی و اعتراف اجباری تحت فشار گفته بود. امید کوکبی در خصوص بازداشتش نوشته بود: در فرودگاه با اتهام شوک آور اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی کشور” بازداشت شدم و ۳۶ روز در انفرادی بودم.”
او نوشت که “کل فرآیند بازداشت، اتهام زنی و بازجویی” را غیرقانونی می داند و در نتیجه اقرارهایی که از او گرفته شده اعتباری ندارند. امید کوکبی در این نامه نوشته است: “بازجویان که در هنگام نوشتن مطالب را سطر به سطر از دستم گرفته و می خواندند، بارها جواب های نوشته شده من را با خشم و تهدید و فریاد کنار گذاشته و با در اختیار گذشتن برگه ای دیگر اجبار می کردند که مجددا آنچه را که آنها می گویند و نظر و برداشت آنهاست بنویسم که صدافسوس من نیز چنین می کردم.»
این دانشجوی نخبه ۳۰ ساله در تکه ای از نامه خود با اشاره به اینکه بازجویانش بارها تهدید به آزار خانواده اش کرده اند، نوشته بود:« تنها چیزی که فکر می کردم این بود که هر دقیقه زودتر بتوانم از او اوضاع و احوال آنها آگاه شوم و در کنار آنان باشم . (اولین تماسم با خانواده ام ۲۴ روز پس از بازداشت پس از تحمل مانورها و فشارهای روانی فراوان بازجویان و کسب کسب خشنودی آنها برقرار شد که کمتر از ۲ دقیقه طول کشید) . وقتی مشاهده می کردم که هر وقت مطالبی را که بازجویان دوست دارند می نویسم و یا آنچه آنها دیکته می کنند مکتوب می کنم ، روند تحقیق سریعتر و با فشار کمتری پیش می رود، تهدید و ارعاب کمتر است بطور خودبخودی به این نتیجه رسیدم که مطالبی بنویسم که خوشایند بازجویان باشد.»
امید کوکبی در آن نامه نوشته بود که بازجویانش گفته اند هیچ مدرکی ارائه نخواهند کرد و تاکید کرده اند که “باید خودت بگویی و اقرار کنی تا راستی آزمایی شود.” بنا بر گفته های منبع نزدیک به امید کوکبی نیز در دادگاه نیز هیچ مدرکی برای جاسوسی امید ارائه نشده است.