۱۷۵ برنده جایزه نوبل طی نامه‌ای به نماینده ایران در سازمان ملل خواستار آزادی احمدرضا جلالی شدند
۱۷۵ برنده جایز نوبل در نامه‌ای به نماینده ایران در سازمان ملل خواستار آزادی هر چه سریع‌تر احمدرضا جلالی از زندان و بازگشت او به نزد خانواده‌اش شده‌اند. این تعداد برنده جایزه نوبل در نامه‌ای خطاب به غلامعلی خوش‌رو، نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل نامه نوشته‌اند که آنها نمی‌توانند در مقابل بازداشت و حکم اعدام یک محقق ساکت بمانند. آنها خواستار آزادی احمدرضا جلالی، محقق و پزشک محکوم به اعدام شده‌اند.
در ابتدای این نامه که ۱۷ نوامبر (۲۶ آبان ماه) نوشته شده، برندگان جایزه صلح نوبل آورده‌اند: «به عنوان اعضای گروه و بر اساس خواسته آلفرد نوبل عمیقا به عالی‌ترین منافع بشریت متعهد هستیم و نمی‌توانیم ساکت بمانیم وقتی جان و شغل یک همکار محقق مانند احمدرضا جلالی، دانشمند امور پزشکی حوادث اضطراری، زیر حکم اعدام به خطر می‌افتد.»
۱۷۵ برنده جایزه نوبل در بخشی از نامه خود با اشاره به دست نوشته احمدرضا جلالی از زندان که پس از حکم اعدامش منتشر شد، نوشته‌اند وضعیت او در زندان و دست نوشته او که منتشر شده سوظن‌ها را بیش‌تر کرده که به دلیل همکاری نکردن او با وزارت اطلاعات، به این حکم ناعادلانه منتهی شده است.
آنها در انتهای نامه خود «با احترام از مقامات ایرانی» خواسته‌اند تا «اجازه دهند احمدرضا به خانه‌اش در کنار زن و بچه‌هایش برگردد و کار علمی‌اش را به نفع بشریت ادامه دهد.»
از جمله امضاکنندگان این نامه شیرین عبادی، هرتا مولر برنده جایزه ادبیات، کیپ استیون تورن برنده جایزه فیزیک، حوزه راموس برنده جایزه صلح، اولیور وییامسون، برنده جایزه اقتصاد، اروین نهربرنده جایز پزشکی هستند.
احمدرضا جلالی، استاد و پژوهشگر مدیریت حوادث مترقبه و دارای اقامت سوئد است. او فوق دکتری خود را در رشته مدیریت بحران در دانشگاه پیه مونتو ایتالیا گرفته و پس از آن به همراه همسر و دو فرزنش ساکن کشور سوئد شدند. آقای جلالی در تاریخ پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵ پس از سفر به ایران به قصد شرکت در یک کنفرانس علمی توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر و روانه زندان اوین شد. او پس از هفت ماه بازجویی در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی منتقل شد.
او از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام محاربه از طریق جاسوسی برای دولت متخاصم اسراییل به اعدام محکوم شد. حکم اعدام او روز شنبه ۲۹ مهرماه ۹۶ به وکیلش ابلاغ شد. در حال حاضر آنها منتظر برگزاری دادگاه تجدید نظر و رای این دادگاه هستند.
پس از اعلام این حکم، نامه احمدرضا جلالی که در ماه اگوست در زندان به زبان انگلیسی نوشته شده از سوی رسانه‌ها منتشر شد. احمدرضا جلالی در این نامه با عنوان «چرا من از سوی وزارت اطلاعات بازداشت شدم؟» به طور کامل توضیح می‌دهد که به دلیل همکاری نکردن با وزارت اطلاعات برای جاسوسی به نفع ایران بازداشت و سپس تهدید به اعدام شده است.
جلالی در نامه خود به شکنجه‌هایش نیز اشاره می‌کند: «تیم بازجویی وزارت اطلاعات برایش مهم نبود که من چه چیزهای را توضیح می‌دهم. آنها من را در یک سلول انفرادی به اندازه سه در پنج در بند ۲۰۹ قرار دادند و به گونه های مختلف مورد شکنجه روحی و جسمی قرار دادند و تهدید و تحقیرم کردند و دروغ گفتند و اجازه ندادند به وکیل دسترسی پیدا کنم. تا این‌که در ماه هفتم مرا به اعترافات دروغین وادار کردند و پرونده‌ای ساختند پر از دروغ و اتهامات بی‌اساس.»
او در این نامه نوشته است: «من هرگز فعالیتی علیه کشورم نداشتم. من هرگز برای کشور اسراییل یا هر کشور دیگری جاسوسی نکردم. تنها اشتباه من این بود که قبول نکردم تا از اعتماد همکارانم و مسوولان دانشگاه اروپا استفاده و علیه آنها برای وزارت اطلاعات ایران جاسوسی کنم.»
