آزادی مشروط امید کوکبی به دستور رییس قوه قضاییه پس از تحمل پنج سال زندان
سعید خلیلی، وکیل امید کوکبی، زندانی بیمار و دانشجوی سابقه فیزیک اتمی روز دوشنبه هشتم شهریور ماه ۱۳۹۵ خبر از «آزادی مشروط» او داد. آقای خلیلی در گفتگو با خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت: «با نظر موافق رییس قوه قضاییه و با رای شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران، باقی مانده محکومیت حبس امید کوکبی مشمول آزادی مشروط قرار گرفته است و با این وصف دیگر ایشان به زندان باز نخواهد گشت.»
وکیل امید کوکبی در گفتگو با خبرگزاری دانشجویی ایسنا نیز گفت دو سه روز پیش آزادی مشروط مشمول حال آقای کوکبی شده و این موضوع دیروز (یکشنبه هفتم شهریور ماه) به او ابلاغ شده است.
امید کوکبی که مبتلا به سرطان کلیه است در تاریخ پنجم خرداد ماه با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی به مرخصی استعلاجی آمد و تاکنون در مرخصی به سر می برد. این دانشجوی نخبه پس از وخیم شدن حال جسمیش در زندان اوین فروردین ماه امسال به بیمارستان سینا منتقل شد و در انجا تشخیص سرطان کلیه سمت راست وی داده شد. کلیه راست وی به طور کامل طی عمل جراحی از بدنش خارج شد و در تاریخ پنجم خرداد ماه با موافقت با مرخصی استعلاجی وی از بیمارستان به منزل برای ادامه درمان منتقل شد.
آقای کوکبی، فارغ التحصیل دانشگاه شریف و دانشجوی مقطع فوق دکتری فیزیک اتمی در دانشگاه تگزاس آمریکا در تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۱۱ در فرودگاه امام خمینی هنگام ترک کشور بازداشت شد. او برای دیدار با خانواده اش به ایران رفته بود. پس از بازداشت مدت ها در انفرادی بود و خانواده و وکیلش امکان تماس با او را نداشتند. امید کوکبی پس از ۱۵ ماه بازداشت موقت در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی در روز یکشنبه ۱۴ مه ۲۰۱۲ به اتهام ارتباط با دول متخاصم (آمریکا) به ده سال حبس محکوم شد. وکیل او در سال ۱۳۹۳ تقاضای اعادی دادرسی برای نقض حکم ده سال حبس را داد اما شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر مجددا حکم ۱۰ سال حبس او را تایید کرد.
این دانشجوی نخبه طی پنج سال بازداشتش حتی یک روز هم از حق مرخصی برخوردار نبود. او پس از وخیم شدن حالش در فروردین ماه ۱۳۹۵ به بیمارستان منتقل شد و این بار طی آزمایش های مختلف بیماری سرطان پیشرفته کلیه در وی تشخیص داده شد.
یک منبع آگاه به وضعیت پرونده امید کوکبی در تاریخ ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۵ با اظهار تاسف از دیر تشخیص دادن بیماری سرطان امید به کمپین گفت: «اگر اولین بار در آبان نود که سنگ دفع کرد پس از خونریزی و درد ناشی از دفع به بیرون اعزام می شد، طبیعتا و طبق روال معمول مورد سونوگرافی قرار می گرفت. حتی یک عکس سونو(گرافی) وجود تومور را نشان می دهد. امید بارها بابت درد کلیه یا درد شکم به بهداری زندان مراجعه کرده بود.»
او افزود: «در مورد عکس سونو(گرافی) که به خاطر سنگ کلیه گرفته شده به طور کاملا اتفاقی متوجه وجود این تومور بزرگ شدند. ایشان مدتی منتظر انتقال به بیمارستانی با بخش اورولوژی بود که مورد موافقت قرار نمی گرفت. پزشکان زندان نیز بدون حتی معاینه فقط مسکن برای او تجویز می کرده اند. این بار دوم مراجعه ایشان به بیمارستان است. حدود یک هفته پیش سرطان امید مشخص شد و تمامی کلیه راست درگیر تومور سرطانی شده است.»
سعید خلیلی، وکیل آقای کوکبی در تاریخ ۲۸ فروردین به ایلنا گفته بود: «موکلم پیش از این نیز در مدت ۵ سال و ۳ ماهی که در حبس بود، چندین بار با دفع سنگ کلیه و خونریزی داخلی ناشی از آن دست و پنجه نرم کرده است.»
وی افزود: «صرف نظر از کفایت ادله و مستندات ارائه شده در لوایح دفاعیه و نیز رای دیوان در اثبات بی گناهی او، اکنون علاوه بر اینکه طبق قانون بیش از دو سال است که شرایط و استحاق برخورداری از آزادی مشروط را دارد. با کمال تعجب نمی دانیم چه دست هایی تاکنون مانع تحقق این همه راه ها برای آزادی ایشان شده اند.»
امید کوکبی، خود در یک نامه سرگشاده که در سال ۲۰۱۳ میلادی در زندان اوین نوشت و در بیرون منتشر شد اعلام کرد که دستگیری وی پس از این صورت گرفت که پیشنهاد همکاری با ماموران امنیتی روی یک پروژه تحقیقاتی نظامی را رد کرده بود.
مادر امید کوکبی در نامه ای به آیت‌الله خامنه ای در تاریخ اول مهرماه ۱۳۹۴ نوشت: «متاسفانه فرزندم بعد از گذراندن ۵ سال، دچار مشکلات و بیماریهای متعدد شده اند که خانواده را بسیار نگران کرده است. او با درد فراوان و بدون هیچ درمانی تابحال در طول این دوره ۴ بار سنگ کلیه دفع کرده، مشکلات شدید معده داشته و تاکنون ۴ عدد از دندانهایش را از دست داده وخصوصاً اینکه به خاطر فشارهای زیاد زندان دچار تپش قلب و مشکلات قلبی شده است و علیرغم تجویز و تاکید پزشک زندان مبنی بر ضرورت درمان درخارج زندان، همچنان از درمان محروم مانده است، از شما خواستارم با آزادی پسرم، بخشی از این درد بزرگ را التیام بخشید.»
سی و یک برنده جایزه نوبل نیز در تاریخ ۴ مهرماه ۱۳۹۳ در نامه ای سرگشاده ای به علی خامنه ای، رهبر ایران خواستار آزادی «فوری و بدون قید و شرط» امید کوکبی به دلیل بیماری هایش شدند و در سال ۲۰۱۴ انجمن فیزیک آمریکا جایزه آندره ساخاروف خود را به امید کوکبی “برای شهامتش در امتناع از استفاده از دانش فیزیک خود برای فعالیت در پروژه هایی که برای بشریت مضر شناخته شده است” اعطا کرد.
کمیته دانشمندان دغدغه‌مند نیز در نامه سرگشاده ای در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۳۹۲ خطاب به رییس جمهور حسن روحانی خواستار آزادی بی قید و شرط امید کوکبی شد.
