نامه سرگشاده نرگس محمدی به دادستان تهران: مدتهاست اعزام‌های پزشکی من به «دلایل نامعلوم» صورت نگرفته است
نرگس محمدی فعال حقوق بشری زندانی در نامه‌ای سرگشاده به دادستان تهران نوشته مدتهاست اعزام‌های پزشکی او باتوجه به بیماری خطرناکش و علیرغم درخواست‌های پیاپی خودش، پزشکان و وکلایش «به دلایل نامعلوم» انجام نگرفته و حتی «هیچ‌گونه توضیحی» نیز برای انتقال ندادن او به بیمارستان داده نمیشود. او مسوولیت جان و سلامتش را به عهده قوه قضاییه دانسته است.
نرگس محمدی در این نامه که نسخه‌ای از آن نیز در اختیار کمپین حقوق بشر در ایران قرار گرفته با خطاب قرار دادن عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران نوشته است «متاسفانه اینجانب چشم امیدی به رعایت انصاف و عدالت از سوی سیستم قضایی کشورم ندارم. لذا در مورد احکام غیر عادلانه سخنی نمیگویم، اما از حضرتعالی تقاضا دارم لااقل شرایط مراقبت‌های پزشکی و دسترسی ما به پزشکان متخصصی که سال ها تحت مراقبت آنها معالجه شده‌ایم و همچنین دسترسی به داروهایمان را فراهم آورید.»
او در نامه خود به تخلیه چشم علیرضا رجایی زندانی سیاسی به دلیل فقدان درمان پزشکی به موقع و فوت ناگهانی کاووس سیدامامی در زندان اوین اشاره کرد و تاکید کرد مسوولیت جانش با دستگاه قضایی است: «گزارشات مکتوب فراوانی در پرونده‌ام وجود دارد که این گزارشات حتی به تایید پزشک معالج زندان نیز رسیده است و می تواند در صورت عدم مراقبت منجر به خطر جانی گردد که به این طریق و از سر ناچاری در نامه ای سرگشاده اعلام میگردد . بدیهی است مسئولیت هر گونه خطر جانی متوجه دستگاه قضایی میباشد.»
نرگس محمدی محکوم که از تاریخ ۱۵ اردبیهشت ۹۴ در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد، محکوم به ۱۰ سال حبس است. او در اولین دوره بازداشتش در سال ۸۸ مبتلا به بیماری آمبولی ریه شد که هرگز درمان پیدا نکرد و اکنون در این دوره با بیماری‌های متعددی در زندان اوین به سر می‌برد.
خانم محمدی در این نامه درباره بیماری‌های خود نوشته است: «طبق مدارک و مستندات پزشکی اینجانب پیش تردچار آمبولی ریه شده‌ام که نیاز به مراقبت و کنترل پزشکی و انجام آزمایشات دقیق دارم و حداقل یک‌سال و نیم است که مراجعه‌ای به پزشک متخصصی که سال‌هاست تحت مراقبت ایشان بوده ام نداشته‌ام. این در حالیست که پزشک بنده چندین بار درخواست مراجعه من را توسط وکیل به دادیار و زندان تقدیم کرده‌اند.»
او همچنین در ادامه نوشته: «به دلیل استفاده از قرص‌هایی که مانع لخته خون می‌شود از جمله وارفارین دچار بیماری زنان شده ام که آخرین اقدام پزشکی در خرداد سال ۹۶ بوده و پس از آن اعزامی به پزشک معالجم که سال‌هاست تحت مراقبت ایشان بوده‌ام نداشته‌ام. این در حالیست که اینجانب از یک طرف به دلیل آمبولی ریه از رقیق کننده خون و به دلیل خونریزی از قرص‌های مانع خونریزی یا انعقادی استفاده می‌کنم که خیلی روشن و واضح است که نیاز به مراقبت پزشکان متخصصم دارم اما این امر صورت نمیگیرد.»
خانم محمدی در زندان اوین مدت‌ها دچار درد بود و به گفته خودش «دو سال» طول کشید تا مسوولان زندان پس از درد شدید او را به بیمارستان منتقل کردند. پیش از عمل و در زمان آندروسکوپی مری، تشخیص دادند. خانم محمدی در این نامه نوشته «پزشک معالج او نامه‌ای مبسوط به همراه عکس و گزارشات از زندان خواستند تا برای تشخیص نزد پروفسور ملک‌زاده و در مهر ماه سال جاری جهت کنترل به پزشک معالجم در بیمارستان مراجعه کنم که انجام نشده است.»
نرگس محمدی در ابتدای نامه خود با افشای ناعدالتی که در جریان پرونده اول و دومش روی داد خطاب به جعفری دولت‌آبادی نوشت که در پرونده «ساختگی» وزارت اطلاعات در اولین دوره بازداشتش که به شش سال حبس محکوم شد، دادستان تهران متوجه «دروغ» بازپرس «مبنی بر ثبت و ضبط یک وانت‌بار اعلامیه از منزل» او شده اما اعتنایی نکرده است. همچنین دادستان تهران در سال ۹۱ نیز متوجه «جعل نامه سرپرست دادسرای اوین برای انتقال غیرقانونی او از زندان اوین به زندان زنجان شده اما همچنان سکوت کرده و در سال ۹۵ نیز علیرغم اشتباهات در پرونده، شاهد حکم سنگین ۱۶ سال حبس بوده اما باز هم ترجیح به سکوت داده است.
خانم محمدی تمام این ناعدالتی‌ها را به کناری گذاشته و نوشته است: «حال پس از این احکام ناعادلانه، آن چه مهم است نحوه نگهداری اینجانب در بند زنان اوین» است.
نرگس محمدی، فارغ‌التحصیل رشته فیزیک، فعال حقوق بشر و سخنگوی سابق کانون مدافعان حقوق بشر است. او در سال ۱۳۸۸ به دلیل فعالیت‌های عمومی خود در دفاع از حقوق زنان و ترویج حقوق بشر شغل مهندسی خود را در شرکت بازرسی فنی ایران از دست داد و بعدتر بازداشت و به شش سال حبس به اتهامات مختلف محکوم شد. او در سال ۹۲ به دلیل بیماری شدید فلج عضلانی و آمبولی ریه از زندان آزاد شد.
خانم محمدی مجددا در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۴ و دو ماه بعد از آنکه با کاترین اشتون مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ملاقات و در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران صحبت کرد، بازداشت و به ۱۶ سال زندان به جرم عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر، اجتماع، تبانی و اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام محکوم شد. خانم محمدی طبق قانون مجازات جدید اسلامی باید ۱۰ سال از این حکم را بگذراند.
این فعال حقوق بشر بار دیگر ۹ تیرماه به دلیل درد شدید کیسه صفرا از زندان اوین به بیمارستان منتقل شد. در آن زمان محمد بهزادی‌راد، وکیل نرگس محمدی در گفت‌وگویی با خبرگزاری ایلنا گفت موکلش با توجه به شرایط جسمانی‌اش باید بتواند از قانون «آزادی مشروط» استفاده کند. خانم محمدی مجددا ۲۲ مرداد ۹۷ به دنبال تشنج شدید از زندان اوین به بیمارستان امام خمینی منتقل شد.
خانم محمدی دارای دو فرزند علی و کیانا است که پس از بازداشت مجدداش در سال ۹۴ به فرانسه رفتند تا در کنار پدرشان تقی رحمانی زندگی کنند. تقی رحمانی نیز از فعالان سیاسی، عقیدتی است که سال‌های زیادی در زندان بود.
متن کامل نامه نرگس محمدی خطاب به دادستان تهران
جناب آقای جعفری دولت آبادی
دادستان محترم تهران
با سلام و احترام
مدتهاست که اعزام های پزشکی اینجانب به دلایل نا معلوم صورت نمیگیرد و پیگیری‌های اینجانب در زندان و وکلا خارج از زندان به سرانجامی نرسیده است.
حضرتعالی طی ملاقاتی که در زندان اوین و هنگام حبس اینجانب در سلول انفرادی ۲۰۹ داشتید در جریان پرونده های ساختگی وزارت اطلاعات قرار گرفتید و همان زمان در دادسرا متوجه شدید که ادعای بازپرس مبنی بر ثبت و ضبط یک‌وانت بار اعلامیه از منزل اینجانب،دروغ است و دستور تبدیل قرار بازداشت موقت را صادر کردید اما من به ۶سال حبس محکوم شدم.
سال ۹۱ متوجه شدید که سرپرست دادسرای اوین آقای رشته احمدی با جعل نامه اینجانب،دستور انتقال غیر قانونی من به زندان عمومی زنان زنجان را ترتیب دادند. اما من ماه ها در آن زندان ماندم. من در حالی که پیش از بازداشت از سلامت کامل برخوردار بودم به دلیل فشارهای روحی و روانی در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ مبتلا به حملات عصبی مکرر شدم و در زندان زنجان تشنج کردم که مدارک پزشکی و نوار مغز آن در بیمارستان ولیعصر زنجان (با مهر محرمانه) موجود میباشد.
متاسفانه سال ۹۵ شاهد حکم سنگین دیگری با محکومیت ۱۶ سال علیه من بودید و نماینده حضرتعالی در دادگاه همراهی لازم را با قاضی غیر مستقل دستگاه قضایی به عمل آورد.
حال پس از این احکام ناعادلانه، آن چه مهم است نحوه نگهداری اینجانب در بند زنان اوین می باشد.
اعزام‌های پزشکی من مدتهاست که صورت نمیگیرد و هیچ گونه توضیحی نیز در این باره داده نمیشود.
۱.طبق مدارک و مستندات پزشکی اینجانب پیش تردچار آمبولی ریه شده‌ام که نیاز به مراقبت و کنترل پزشکی و انجام آزمایشات دقیق دارم و حداقل یک‌سال و نیم است که مراجعه‌ای به پزشک متخصصی که سال هاست تحت مراقبت ایشان بوده‌ام نداشته‌ام. این در حالیست که پزشک بنده چندین بار درخواست مراجعه من را توسط وکیل به دادیار و زندان تقدیم کرده‌اند.
۲. به دلیل استفاده از قرص‌هایی که مانع لخته خون می‌شود از جمله وارفارین دچار بیماری زنان شده‌ام که آخرین اقدام پزشکی در خرداد سال ۹۶ بوده و پس از آن اعزامی به پزشک معالجم که سال هاست تحت مراقبت ایشان بوده ام نداشته ام. این در حالیست که اینجانب از یک طرف به دلیل آمبولی ریه از رقیق کننده خون و به دلیل خونریزی از قرص های مانع خونریزی یا انعقادی استفاده می‌کنم که خیلی روشن و واضح است که نیاز به مراقبت پزشکان متخصصم دارم اما این امر صورت نمیگیرد.
۳.عمل کیسه صفرای اینجانب پس از دو سال تاخیر و تحمل درد و بیماری انجام شد که در حین آندروسکپی در مری اینجانب Inlet patch تشخیص داده شد که در حال حاضر مشکلی ندارد اما احتمال نگرانی برای آینده ممکن است وجود داشته باشد،لذا پزشک معالج طی نامه ای مبسوط به همراه عکس و گزارشات از زندان خواستند تا برای تشخیص نزد پروفسور ملک زاده و در مهر ماه سال جاری جهت کنترل به پزشک معالجم در بیمارستان مراجعه کنم که انجام نشده است.
۴.اینجانب پس از تحمل حبس در سلول انفرادی ۲۰۹ و زندان عمومی زنجان دچار تشنج شدم که از همان سال تحت مراقبت پزشک مغز و اعصاب می باشم اما مدتی‌ست مانع مراجعه من به پزشک مغز و اعصاب شده‌اند.
جناب دادستان
متاسفانه اینجانب چشم امیدی به رعایت انصاف و عدالت از سوی سیستم قضایی کشورم ندارم. لذا در مورد احکام غیر عادلانه سخنی نمیگویم، اما از حضرتعالی تقاضا دارم لااقل شرایط مراقبت های پزشکی و دسترسی ما به پزشکان متخصصی که سال ها تحت مراقبت آنها معالجه شده ایم و همچنین دسترسی به داروهایمان را فراهم آورید.
اینجانب قصد بزرگنمایی در مورد بیماری های خود را ندارم و مخالف این شیوه توسط هر شخصی حتی برای خود هستم و معتقدم این کار اجحاف در حق بیماران بدحال تر از ماست،اما یک نکته را به شما یادآور می شوم. زمانی که تخلیه چشم و صورت جناب دکتر رجایی را شنیدم متعاقبا مصاحبه آقای اژه ای را در روزنامه خواندم که مسئولیت قوه قضاییه را منکر شده بودند.
همچنین وقتی خبر مرگ آقای دکتر کاووس سید امامی را شنیدم ،مصاحبه آقای اژه ای را مبنی بر سلب مسئولیت از سیستم قضایی را خواندم.
۱. همانطور که در متن اشاره کردم پزشک اینجانب اعلام کرده Inlet patch مری در حال حاضر مشکلی ندارد اما ممکن است به مسئله نگران کننده ای تبدیل شود و می بایست تحت مراقبت بوده و بیمار به دور از محیط پر اضطراب باشد. از زمان تشخیص تا کنون اجازه اعزام من به پزشک معالجم داده نشده است.
۲.استفاده از قرص های رقیق کننده خون به همراه قرص های انعقادی بارها توسط پزشکان متخصص نگران کننده عنوان شده و گزارشات مکتوب فراوانی در پرونده ام وجود دارد که این گزارشات حتی به تایید پزشک معالج زندان نیز رسیده است و می تواند در صورت عدم مراقبت منجر به خطر جانی گردد که به این طریق و از سر ناچاری در نامه ای سرگشاده اعلام میگردد . بدیهی است مسئولیت هر گونه خطر جانی متوجه دستگاه قضایی می باشد.
رونوشت: وزیر محترم دادگستری، وزارت بهداشت و سلامت، کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی
نرگس محمدی
۷۹/۹/۷
اوین
