احضار دوباره منصوره بهکیش از گروه مادران عزادار به وزارت اطلاعات

شهریور ۱۸, ۱۳۹۲

منبعی موتق به کمپین بین الملللی حقوق بشر در ایران گفت که منصوره بهکیش، از اعضای گروه مادران عزادار( مادران پارک لاله) چهارشنبه ۶ شهریور ماه برای چندمین بار به وزارت اطلاعات احضار شده است.

منصوره بهکیش، از فعالان حقوق بشر و از کسانیکه تعدادی از اعضای خانواده اش از سوی دولت جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ اعدام شدند، برای چندمین بار به وزارت اطلاعات احضار شده و در طی چند ساعت بازجویی از او خواسته شده است تا به قبرستان خاوران برای سالگرد کشته شدگان سال ۶۷ نرود و برنامه ای برگزار نکند. همچنین از او علت نامه نویسی به حسن روحانی، رییس جمهور ایران پرسیده شده است.

این منبع موثق مطلع از احضار وبازجویی یاد شده به کمپین گفت:« خانم بهکیش را خیلی محترمانه تهدید کرده اند که در صورت تکرار نامه نویسی به رییس جمهور و مقامات دیگر و پیگیری اعدام های سال ۶۷ و برگزاری مراسم در قبرستان خاوران حکم ۶ ماه زندان او اجرا خواهد شد. از او خواسته بودند که امسال ۱۰ شهریور ماه به قبرستان خاوران برای سالگرد کشته شدگان نرود.»

این منبع موثق گفت:« خانم بهکیش مانند دفعات گذشته به بازجویانش گفته است که رفتن به سر خاک مردگانش حق اوست و کسی نمی تواند او را از این حق بازدارد و او همچنان علت مرگ عزیزانشان را پیگیری خواهد کرد.»

منصوره بهکیش در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۰ در خیابان بازداشت شد و در ۱۸ تیرماه همان سال با تودیع قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد. او در تاریخ ۴ دی ماه ۱۳۹۰ توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی به اتهامات اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی از طریق تشکیل گروه مادران عزادار و تبلیغ علیه نظام به ۴ سال و ۶ ماه حبس محکوم شد اما این حکم در تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۹۱ به ۶ ماه حبس تعزیری و ۳ سال و شش ماه حبس تعلیقی تبدیل شد. خانم بهکیش پس از صدور حکم تا به حال چندین بار به وزارت اطلاعات برای پرسش و پاسخ احضار شده است. همچنین خانم بهکیش در اسفند ماه ۱۳۸۸ در فرودگاه در حالیکه قصد خروج از کشور را داشت ممنوع الخروج شد و پاسپورتش ضبط شد.

خانم بهکیش در دهه ۶۰، خواهر، شوهر خواهر و ۴ برادرش اعدام شدند و جنازه هایشان در قبرستان خاوران دفن شده است. این فعال حقوق بشر که در تمام این سال ها هر سال مراسم نزدیکانش را علیرغم مخالفت نظام برگزار کرده و پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ گروه مادران عزادار را با زنان دیگر تشکیل داد، در گفتگویی در سال گذشته در خصوص اتهامات و بازجویی هایش به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت:« در بازجویی هایم به من می گفتند که چرا با مادران عزادار ارتباط داشته ام، چرا فراخوان برای مراسم مرده هایشان می دادم و مطلب می نوشتم و به همین دلیل هم متهم به تبلیغ علیه نظام شدم. آنها ناراحت بودند که چرا من تمام این سال ها به قبرستان خاوران و بهشت زهرا می رفتم و چرا همچنان پیگیر و شاکلی هستم. بارها ماشین من را در طی راه به قبرستان گشته اند و پلاک ماشینم را کنده اند.»

علاوه بر تهدیدها، نیروی انتظامی اجازه ورود خانواده ها را در تاریخ دهم شهریور ماه امسال به قبرستان خاوران نداده و درب قبرستان را بر روی آنها بسته است. این منبع موثق که خود اعضای خانواده اش را در سال ۶۷ از دست داده به کمپین در این مورد گفت:« روز جمعه ۱۰ شهریور ماه اطراف قبرستان نیروی های انتظامی حضور داشتند و به محض اینکه خودروهای ما را می دیدند درب قبرستان را می بستند. حتی بعضی از خانواده ها با آنها درگیری لفظی پیدا کردند. اما آنها می گفتند باید از اینجا بروید. به خیلی از خانواده ها هم تلفنی تماس گرفته بودند و تهدیدشان کرده بودند که جمعه ۱۰ شهریور ماه به خاوران نروند.»