واکنش مادر زینالی به انکار دستگیری«۱۷ سال» پیش پسرش توسط سخنگوی قوه قضاییه و سرنوشت مبهم او
مادر سعید زینالی، دانشجویی که در اعتراضات پس از حادثه کوی دانشگاه ۱۳۷۸ بازداشت شد و از آن زمان تاکنون از او هیچ خبری در دست نیست در واکنش به اظهارات اخیر سخنگوی قوه قضاییه به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «آیا در این ۳۶ سال به خانواده ای که عضوی از آن را به دلایل امنیتی بازداشت کرده اند مدرکی داده اند که من مادر سعید زینالی عقلم نرسیده و نگرفته ام. بعد از ۱۷ سال باید چه مدرکی به آقای اژه ای نشان دهم.»
غلامحسین محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضاییه روز یکشنبه ۱۳ دی ماه گفت: «تاکنون سندی مبنی بر بازداشت وی بدست نیامده است.» سخنگوی قوه قضاییه در ادامه حرف هایش گفت: «گاهی افراد مفقود می شوند و ممکن است برای مدتی پیدا نشود ولی اینکه ادعا شود وی بازداشت شده است درست نیست چرا که من در گذشته این موضوع را پیگیری کردم و از مدعیان بازداشت خواستم مدرک یا حتی سرنخی در این موضوع به من ارائه کنند که آنها حتی سرنخی نیز نداشتند.»
اکرم نقابی در پاسخ به اظهارات جدید غلامحسین محسنی اژه‌ای به کمپین گفت: «به دلیل حرف های ایشان، نامه ای نوشتم که فردا آن را به دفتر قوه قضاییه تحویل می دهم. کاش یک ماه آقای اژه ای جایش را با من عوض می کرد. یک ماه از بچه اش بی خبر می شد تا می فهمید من مادر چه می کشم. بالاخره ارگانی از این نظام، بسیج، سپاه یا نیروی انتظامی پسرم را برد حالا همین نظام باید جوابگو باشد. مگر می شود شهروندی ۱۷ سال غیبش بزند و کسی جوابگو نباشد.»
خانم نقابی گفت: «اصلا من آن روزی که فرزندم را بردند عقلم نرسید که سند بخواهم اما وقتی من ، دخترم و همسرم را بازداشت کردند مگر مدرکی به ما تحویل دادند؟ در سال ۱۳۸۹ وقتی به خانه مان ریختند تا من و دخترم را دستگیر کنند، همسرم از آنها سوال که از کجا آمده اند و ماموران به او اسلحه شان را نشان دادند. چه مدرکی می توانیم از آنها بگیریم.»
محسنی اژه ای گفت: « اینکه می گویید یکی از ارگان‌هایی امنیتی این بازداشت را تایید کرده به من بگویید تا این موضوع را پیگیر شوم و بدانم که این فرد چرا تاکنون گزارش نداده یا اگر گزارش داده به چه کسی گزارش داده است بنابراین توصیه می کنم از این موضوع نگذرید چرا که من نیز خواهان مشخص شدن این موضوع هستم.»
سعید زینالی، متولد ۳۱ شهریور ۱۳۵۵، دانشجوی رشته کامپیوتر دانشگاه تهران، پنج روز پس از حمله به کوی دانشگاه در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۷۸ در منزلش بازداشت شد. او در زمان بازداشت ۲۲ ساله بود. به گفته مادر او فقط یکبار سه ماه پس از بازداشتش تماس کوتاهی با خانه داشته و در طی سالهای گذشته هیچ خبری از او در دست نیست.
مادر سعید زینالی به کمپین گفت: «متاسفم که بعد از ۱۷ سال از بازداشت فرزندم از من مدرک می خواهند. مدرک من این است که جلوی چشم من بچه ام را از منزلمان بردند. من شوکه شده بودم عقلم کار نمی کرد که مدرک از آنها بخواهم. مادر خدا بیامرزم آن روز در خانه مان بود من و او به پای ماموران افتادیم که سعید را نبرند. آنها هم گفتند چیزی نیست، مساله پسرم امنیتی است و فقط او را برای چند سوال و جواب می برند و برمی گردانند. پدر سعید گفت سکوت کنیم حتما بعد چند روز آزاد می شود.»
اکرم نقابی به کمپین گفت فرزندش فقط یکبار، سه ماه پس از بازداشت به خانه تماس گرفته و گفته است: «حالم خوب است. پیگیر پرونده ام باشید.» خانم نقابی گفت: «آنقدر تماس تلفنی کوتاه و صدایش ضعیف بود که من حتی گاهی فکر می کنم شاید خودش نبوده. از آن پس دیگر هرگز سعید تماسی نگرفت. ما هرگز ملاقاتی نداشتیم. همین.»
مادر سعید زینالی درباره واکنش مسولان در دولت خاتمی، احمدی نژاد و روحانی گفت: «در دولت خاتمی که خیلی پیگیر شدیم. ماموران اوایل وعده می دادند که صبر کنیم، می گفتند این ور آن ور نروید، مصاحبه نکنید، امروز و فردا آزاد می شود. در همان ماه های اول بازداشت، چند بار از اطلاعات سپاه بازداشتگاه توحید با ما تماس گرفتند. یک بار هم از اطلاعات زندان اوین تماس گرفتند. پرسیدند سعید رادیوهای بیگانه را گوش می کرده، با چه کسانی رفت و آمد داشته و این طور سوال ها. بعد هم گفتند کمی صبر کنیم، پرونده اش تکمیل شد ملاقاتی می دهیم.»
اکرم نقابی ادامه داد: «اما از سال ۱۳۷۹ به بعد فقط قول پیگیری می دادند. آنموقع سعید مرتضوی، دادستان تهران بود و محمد سالار کیا، معاون امور زندان ها بود. او به من گفت مساله بچه ام امنیتی است و آنها اطلاعاتی از او ندارند. گفتند از بیت رهبری پیگیری کنیم. ما بارها از بیت رهبری پیگیری کردیم اما بیت رهبری و هیچ ارگان دیگری پاسخ درستی نداد و مسولیت بازداشت بچه ام را بر عهده نگرفت، همه قول پیگیری می دادند. تا اینکه همسرم در تاریخ اول آذر ماه امسال در تحصن خانواده های معترض زندانیان سیاسی در مقابل زندان اوین به همراه چند نفر دیگر بازداشت شد.»
خانم نقابی گفت: «بعد از ۸،۹ روز از بازداشت همسرم به ما در بند دو– الف سپاه با او ملاقاتی دادند. ماموران در آنجا به ما گفتند شما چرا از سپاه شکایت دارید، چرا اسم سپاه را می آورید. گفتم من دشمن نیستم، برانداز نیستم، من مشکلی با سپاه ندارم. شما می گویید که سعید را بازداشت نکرده اید، خب دستتان درد نکند اما شما پیگیری کنید که پسرم را چه ارگانی گرفته، جنازه یا خودش را بهم نشان دهید. بالاخره ارگانی از این نظام او را بازداشت کرده است.»
مادر سعید زینالی به کمپین گفت: «۱۷ سال است داریم پیگیری می کنیم. یادم می آید در سال ۱۳۸۲ نماینده حقوق بشر سازمان ملل به هتل لاله آمده بود، به آنجا رفتم اما ماموران من را زدند و بیرون کردند و نگذاشتند که او را ببینم. در دولت احمدی نژاد که کسی اصلا به ما جواب نمی داد. چندین بار به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل نامه نوشتم. در دولت روحانی چندین بار پیگیری کردم. برخی به ما می گویند مسولان دولت قبلی ضد انقلاب بودند خب تقصیر من چیست. این جواب مادر من دلشکسته که نشد. یک ارگانی در این نظام بچه ام را برده می خواهم بدانم حداقل مرده است یا زنده. باید همین نظام به من جواب بدهد.»
مادر و خواهر سعید زینالی (الناز زینالی) یکبار در تاریخ ۱۷ تیرماه ۱۳۸۹ به اتهام فعالیت علیه نظام دستگیر و بعد از ۱۳ روز الناز با قرار کفالت و خانم نقابی با قرار وثیقه از زندان آزاد شدند. همچنین پدر او، هاشم زینالی نیز در تاریخ ۳۰ آبان ماه ۱۳۹۴ به همراه جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی معترض در مقابل زندان اوین بازداشت و به بند دو الف سپاه پاسداران منتقل و در تاریخ ۹ آذر ماه با قرار کفالت ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد.
