تمدید بازداشت موقت کامیل احمدی، پایان دوران بازجویی، اتهام مبهم این پژوهشگر
همسر کامیل احمدی، پژوهشگر اجتماعی و مردمشناسی که از تاریخ ۲۰ مرداد ماه که در بازداشت به سر میبرد به کمپین حقوق بشر در ایران گفت بالاخره پس از نزدیک به یک ماه بیخبری از همسرش توانسته او را در تاریخ یکشنبه ۱۷ شهریور ماه ملاقات کند. به گفته شفق رحمانی، این ملاقات با موافقت بازپرس شعبه یک دادسرای زندان اوین (بازپرس پرونده آقای احمدی) و در یکی از اتاقهای دادسرای اوین صورت گرفته است: « صبح یکشنبه من و پسرم توانستیم کامیل را ملاقات کنیم. ماموران او را به دادسرا آورده بودند و ما در یکی از اتاقهای دادسرا و البته با حضور چند مامور توانستیم او را ببینیم.»
شفق رحمانی گفت این پژوهشگر و مردمشناس در ملاقات خود با همسرش خبر از پایان بازجوییهایش داده و گفته است از چند روز پیش سلول انفرادی به اتاقی با دو زندانی دیگر منتقل شده است.
شفق رحمانی وضعیت جسمی و روحی همسرش را در این ملاقات مساعد تعریف کرد اما گفت آنها در ملاقات «۵۰ دقیقهای» خود نتوانستهاند به راحتی در مقابل ماموران درباره اتهام او صحبت کنند: «کامیل متاسفانه نمیتوانست راحت حرف بزند فقط گفت اتهام من درباره کارهای پژوهشیام است، کارهایی که همه با مجوز وزارت ارشاد منتشر شده است. خود کامیل در این ملاقات بسیار امیدوار بود که به زودی با قرار وثیقه آزاد میشود اما متاسفانه سه روز بعد متوجه شدیم بازداشت موقت او برای یک ماه دیگر تمدید شده است.»
خانم رحمانی با اظهار اینکه آنها امیدوار به آزادی او با قرار وثیقه بودهاند، گفت: «به دلیل اینکه به ما اجازه ملاقات حضوری دادند و به گفته کامیل بازجوییهایش تمام شده بود من و خود کامیل بسیار امیدوار به آزادی او بودیم اما متاسفانه روز چهارشنبه ۲۰ شهریور ماه شنیدم مجددا بازداشت موقت او برای یک ماه دیگر تمدید شده است.»
تمدید بازداشت موقت کامیل احمدی در حالی صورت میگیرد که بازجوییهایش تمام شده و از نظر قانونی میتواند یا تودیع وثیقه تا زمان صدور رای نهایی دادگاه از زندان آزاد شود. با این حال طبق تمدید بازداشت موقت یک ماه، او تا ۲۰ مهرماه همچنان در وضعیت نامشخصی در زندان اوین خواهد بود.
کامیل احمدی متولد استان کردستان است. او لیسانس خود را در رشته «حقوق انتشارات و چاپ» از داشنگاه هنر لندن و فوق لیسانساش را در رشته «مردمشناسی اجتماعی و مردم نگاری تصویری» از دانشگاه کنت کانتربری انگلستان گرفته است. آقای احمدی مولف کتاب است و مقالاتی در حوزه ازدواج سپید، آسیبشناسی ختنه زنان در برخی از مناطق ایران و آسیب کودک همسری نوشته است. برخی از کتابهای او نیز درباره مسایل قومیتی در کردستان ترکیه است. همچنین برخی از کتابهایش به زبانهای انگلیسی و ترکی نیز منتشر شده است.
این پٰژوهشگر در آبان ۹۷ به دلیل کتابها و مقالاتش در حوزه جنسیت، کودکان و اقلیتها از دانشگاه جورج واشنگتن جایزه گرفت. این جایزه از سوی «بنیاد جهانی صلح زنان» بخش ادبیات و علوم انسانی دانشگاه جورج واشنگین به او اعطا شد.
آقای احمدی کتابهای از جمله «طنین سکوت: پژوهشی جامع درباره ازدواج زودهنگام کودکان در ایران»، «بررسی آسیب شناختی صیغه محرمیت/ ازدواج موقت در ایران» نوشت و همچنین کتاب تازه او که در دست چاپ است به نام «خانهای با در باز، پژوهشی جامع درباره ازدواج سفید در ایران» است. این پژوهشگر در سایت شخصی خود درباره این کتاب نوشته است: «هماکنون پژوهش دیگری با موضوع ازدواج سفید در دست چاپ دارم که در واقع در ادامه و به نوعى مرتبط با پژوهش قبلی ام با موضوع ازدواج موقت و صیغۀ محرمیت است. این پژوهش به زودی با عنوان «خانهاى با در باز؛ پژوهش جامعی در باب ازدواج سفید در ایران» چاپ خواهد شد که برای اولین بار در ایران به زوایای آشکار و پنهان این پدیده در سطح کلان کشوری با تأکید بر کلانشهرهای تهران، مشهد و اصفهان با جامعه آماری بالا و بهروز میپردازد. تغییر سبک و دیدگاه جوانان به زندگی و ازدواج، حق انتخاب و حق بر بدن، مشکلات و محدودیتهای ازدواج دائم برای زنان، تنگناهای اقتصادی و نبود اشتغال مناسب و نبود علاقه به دین رایج از اعم دلایل رشد، بروز و ظهور و تدوام ازدواج سفید یا همباشی در این تحقیق بیان شده است.»
علاوه بر این، کامیل احمدی تاکنون سه فیلم مستند کوتاه با محوریت جنسیت، کودکان و مسایل قومیتی ساخته است. مطرحترین فیلم کوتاه او «به نام سنت» است که به موضوع ختنه کردن زنان در برخی از مناطق ایران مانند آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه میپردازد.
آقای احمدی همچنین در سایت شخصی خود درباره تجربه مشترک همکاریش با انجمن حمایت از حقوق کودکان نوشت: «در اوایل سال ۱۳۹۸ افتخار سرپرستی تحقیقی مشترک را با انجمن حمایت از حقوق کودکان را بر عهده داشتم که با تیمی جوان و سخت کوش زوایای آشکار و پنهان پدیده زباله گردی کودکان را در ۲۲ منطقه تهران واکاوی و مورد تحقیق قرار دادیم. نتیجه این پژوهش منحصر به فرد را به نام یغمای کودکی: پژوهشی درباب شناخت، پیشگیری و کنترل پدیدۀ زبالهگردی کودکان در تهران، توسظ انجمن حمایت از حقوق کودکان در مهرماه چاپ گردید.»