گفتگو با مرجان فرساد، آهنگساز: «آرزو دارم همه زندانیان سیاسی آزاد شوند.»

مرداد ۱۴, ۱۴۰۰

یادداشت سردبیر: پیش از پخش آهنگ جدید مرجان فرساد بنام «مهتاب» (دانلود کنید)، که توسط کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران تهیه شده است، مصاحبه ای با ایشان انجام دادیم که تقدیم شما می شود. خانم فرساد آهنگساز، خواننده، انیماتور و تصویرگر متولد ۱۳۶۲ در تهران است. آلبوم نخست مرجان فرساد به اسم «گل های آبی» در سال ۱۳۹۳ و آلبوم دوم او «درخت سپید» در سال ۱۳۹۹ منتشر شد.

مرجان فرساد در حال حاضر در آمریکا زندگی می کند.

سوال: آهنگ «مهتاب» درباره‌ی چیست؟
مرجان فرساد: درباره دو نفر از دوستان جوان و با استعداد من است به نام های کیومرث مرزبان و نیلوفر بیانی که در سال های اخیر در ایران زندانی شده‌اند. کیومرث اخیرا آزاد شد اما نیلوفر هنوز در زندان است. نمی توانم تصور کنم در اسارت و انزوا و زیر شکنجه چه کشیده‌اند. حبس آن‌ها زندگی خانواده و دوستانشان را هم تحت تاثیرقرار داده است. میزان این بی عدالتی‌ها به حدی است که بر خلاف هر آن چیزی است که از انسانیت میدانم. آهنگ «مهتاب» درباره ستاره هایی است که هر شب ناپدید می شوند و در واقع نمادی است از جوی که در ایران حاکم است.

س: درباره ی این احساسات بگویید.

ج: کیومرث مرزبان دوست صمیمی من است. طنزنویس است و بیشتر درباره عشق و دوران کودکی اش می نویسد. نوشته هایش کاملابی آزارند و کتاب هایش بیشتر غیر سیاسی، هر چند اگر سیاسی هم بودند، زندانی کردنش را توجیه نمی کرد.

نیلوفر بیانی خواهر کوچک بهترین دوست من است. او ساکن کانادا بود و در رشته محیط زیست تحصیل می کرد اما به ایران برگشت تا به کشورش خدمت کند و محیط زیست ایران را، که در وضعیت اضطراری قرار دارد، نجات دهد. او جزو گروهی از کنشگران محیط زیست بود که در بهمن ۱۳۹۶ برایشان پرونده سازی کردند و به جاسوسی متهم شدند. احکامی بی نهایت ناعادلانه علیه همه آنها صادر شده است.

س: بعضی از هنرمندان از وارد شدن در مسائل سیاسی و اجتماعی پرهیز می کنند. چرا تصمیم گرفتید از طریق موسیقی خود به آنها بپردازید؟

ج: من معمولا در کارهایم حرفی درباره سیاست نمی زنم. اما حوادثی که برای دوستانم پیش آمد مرا وادار به واکنش کرد. احساس کردم باید واقعا در برابر حبس ناعادلانه آنها کاری انجام دهم. حتا اگر فقط نوشتن یک ترانه باشد. آهنگ «مهتاب» برای من بیشتر جنبه شخصی دارد تا سیاسی. در واقع، پیش کشیدن موضوعات اجتماعی و سیاسی می تواند برای هنرمندان ریسک به همراه داشته باشد اما انتشار این آهنگ برایم مهم است.

س: برای زندانیان سیاسی — و کلا برای مردم و کشور ایران در ارتباط با حقوق بشر — چه آروزیی دارید؟

ج: یادم می آید وقتی جوان تر و خوشبین تر بودم، فکر می کردم ایران از نظر حقوق بشر در لبه ی پرتگاه قرار دارد. حالا بعد از همه دستگیری ها و کشتارها و فاجعه سرنگونی هواپیمای اوکراینی، دیگر فکر می کنم به پایین سقوط کرده است. وضعیت کشور فوق العاده خطرناک و نگران کننده است. نمی توانم تصور کنم تا چه اندازه باید کار کرد تا مردم بتوانند از حقوق اولیه شان برخوردار شوند.

آرزو دارم همه زندانیان سیاسی آزاد شوند. آرزو میکنم روزی مردم ایران شاد و امیدوار باشند. ایران کشور زیبایی است و همیشه خانه من خواهد بود – در هر کجا که باشم.

ما به کشوری نیاز داریم که استعدادهای جوانان ما را درک و تقویت کند، نه اینکه آنها را زندانی و شکنجه کند و جانشان را بگیرد. همانطور که پویا بختیاری در ویدیویی قبل از کشته شدن در اعتراضات خیابانی گفت، آرزوی من یک «طلوع بهتر» است. پویا در آبان ۱۳۹۸ کشته شد. او به آهنگ های من گوش می داد. وقتی این آهنگ را می نوشتم او را هم در ذهن داشتم.

مرجان فرساد را در فیسبوک و یوتیوب دنبال کنید و برای دانلود آهنگ جدید او به اسپاتیفای، ساوند کلاود و اپل موزیک بروید. برای آگاهی بیشتر از وضعیت حقوق بشر در ایران به سایت کمپین حقوق بشر در ایران مراجعه کنید.