نامه سازمان ملل – فارسی

به وزرای خارجه و دولت های عضو سازمان ملل متحد

۲۰ آبان ماه ۱۳۸۸

مقام محترم،

احتراما، ما سازمان های مستقل حقوق بشر و جامعه مدنی امضا کننده این نامه از کشورها و مناطق مختلف دنیا، خواستار حمایت شما از قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در محکوم کردن نقض جدی حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران هستیم و از شما می خواهیم که به جمهوری اسلامی ایران توصیه کنید که برای رعایت حقوق مردم ایران در چارچوب قوانین بین الملل گام هایی بردارد.

وضعیت حقوق بشر در ایران، پس از قطعنامه سال ۲۰۰۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، همانگونه که دبیر کل در گزارش اخیر خود اعلام کرده، بشدت وخیم شده است. این امر فوری ترین موضوع اخلاقی و یک وظیفه برای جامعه بین الملل است که به دولت ایران تاکید کند که معیارهای مشترک حقوق بشری باید رعایت شود.

پس از انتخابات پر مناقشه ریاست جمهوری در خرداد ماه ۱۳۸۸، شهروندان ایران متحمل نقض جدی حقوق بشر خود شدند که بطور بین المللی حفاظت شده است. بسیاری از مردم در جریان اعتراضات خود مورد ضرب و شتم و تیر اندازی قرار گرفتند، و در مورد  شکنجه، تجاوز، و بدرفتاری با مردم در زندان، گزارش های موثق و تائید شده ای وجود دارد. صدها نفر از اصلاح طلبان و شخصیت های سیاسی در “دادگاه های نمایشی” بدون رعایت آئین دادرسی محاکمه شدند، و چند نفراز  آنها تاکنون احکام طولانی مدت حبس دریافت کرده اند، در حالیکه تعدادی دیگر در ارتباط با اعتراضات به اعدام محکوم شده اند.

در ایران حقوق مردم در آزادی تشکل و تجمع مسالمت آمیز به طرز وحشتناکی نقض می شود، و علیه مردمی که در تجمع های مسالمت آمیز شرکت می کنند خشونت و زور به میزان بسیار فاحش و نامتناسب اعمال می شود، بسیاری از افراد با قصد و هدف از پیش تعیین شده در زندان ها و یا در خیابان ها به قتل رسیده اند. هزاران نفر بطور خودسرانه بازداشت و ناپدید شده اند، و یا در زندان های انفرادی بدون ارتباط با دنیای بیرون  بسر می برند. برای اخذ “اعتراف”  اجباری به تلاش برای متزلزل ساختن دولت، بسیاری مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند، تهدید شده اند و به انواع مختلف از جمله تجاوز جنسی مورد شکنجه قرار گرفته اند. در این حملات، روزنامه نگاران، مدافعان حقوق بشر، دانشجویان و سایر گروه ها هدف قرار گرفتند.

فتوا و فراخوان هایی از روحانیون در قدرت و سیاستمداران صادر شده است که در آنها تاکید شده است که فعالیت های سیاسی مخالفان، نقض قانون ومستوجب مجازات اعدام است. در عین حال در ایران در مدت ۵۰ روز پس از انتخابات ریاست جمهوری، ۱۱۵ نفر به دلیل جرایم مختلف اعدام شدند و علیرغم اعتراضات شدید بین المللی ، نوجوانان بزهکار نیز در ایران اعدام شدند. تهدید جانی زندانیان بسیار جدی است، در حالیکه موج اعدام ها اخطاری است به آنچه که ممکن است در انتظار سایر کسانی باشد که از طریق اعتراضات مسالمت آمیز خواستار حقوق بشر خود هستند.

زنان همچنان از تبعیض های نهادینه شده در همه حوزه های اجتماعی رنج می برند. مدافعان حقوق بشر که بطور مسالمت آمیز برای برابری جنسیتی تلاش می کنند تحت فشارهای خاصی هستند، بسیاری از آنها بطور خودسرانه بازداشت شده اند و بخاطر تلاش های مسالمت آمیز خود برای پایان دادن به تبعیض های قانونی علیه زنان، محاکمه شده اند. علاوه بر اینها، همانطور که در گزارش دبیر کل آمده است، وضعیت اقلیت های قومی و مذهبی بخصوص بهائیان همچنان جای نگرانی شدید دارد.

مجمع عمومی سازمان ملل باید بر سر دفاع از اصول همگانی حقوق بشر و از طرف مردم ایران محکم بایستد. جامعه بین الملل در حالیکه  توجه خود را به سایر موضوعات نگران کننده در رابطه با ایران معطوف کرده است، باید روشن کند که مردم ایران که از حقوق بنیادین بشر محروم هستند، فراموش نخواهند شد.ما از این فرصت استفاده می کنیم و از شما می خواهیم که از قطعنامه مجمع عمومی  حمایت کنید که در آن مسیر رعایت ارزش ها و معیارهای حقوق بشر که سازمان ملل متحد بخاطر آن بوجود آمده، به ایران  نشان داده شده است.

سازمان های امضا کننده:

۱٫ Advocacy Forum (Nepal)

۲٫ Aliran Kesedaran Negara (Malaysia)

۳٫ Alternative Development Studies Center (Egypt)

۴٫ The American Islamic Congress

۵٫ Amnesty International

۶٫ Angikar Bangladesh Foundation (Bangladesh)

۷٫ The Arab Penal Reform Organization (Egypt)

۸٫ Asian Forum for Human Rights and Development – FORUM-ASIA

۹٫ Asian Legal Resources Centre (Hong Kong, China)

۱۰٫ Association for Human Rights Legal Aid (Egypt)

۱۱٫ Association for Women’s Rights in Development

۱۲٫ Bahá’í International Community (Switzerland)

۱۳٫ Banglar Manabadhikar Suraksha Mancha (India)

۱۴٫ Cairo Institute for Human Rights Studies (Egypt)

۱۵٫ Cambodian Center for Human Rights (Cambodia)

۱۶٫ Cambodian Human Rights and Development Association (Cambodia)

۱۷٫ Cambodian League for the Promotion and Defense of Human Rights (Cambodia)

۱۸٫ Caucasian Institute for Peace, Democracy and Development (Georgia)

۱۹٫ Center for Civil Liberties (Ukraine)

۲۰٫ Center for Egyptian Women’s Legal Assistance (Egypt)

۲۱٫ Center for Human Rights and Development (Mongolia)

۲۲٫ Center for Trade Union and Workers’ Services (Egypt)

۲۳٫ Citizens’ Council for Human Rights Japan (Japan)

۲۴٫ CIVICUS: World Alliance for Citizen Participation (South Africa)

۲۵٫ Civil Initiatives Development Center (Russia)

۲۶٫ Committee for the Freedom of Prisoners of Conscience in Uzbekistan (Uzbekistan)

۲۷٫ Committees for the Defense of Democracy, Freedoms, and Human Rights in Syria (Syria)

۲۸٫ Community Legal Aid Institute – LBT Masyarakat (Indonesia)

۲۹٫ Conectas Direitos Humanos (Brazil)

۳۰٫ Corporacion Humanas (Chile)

۳۱٫ Dasan Human Rights Center (Republic of Korea)

۳۲٫ Democracy Coalition Project (United States)

۳۳٫ Democratic Workers’ Solidarity (Republic of Korea)

۳۴٫ Droits Humains Sans Frontieres (Democratic Republic of the Congo)

۳۵٫ East and Horn of Africa Human Rights Defenders Project (Uganda)

۳۶٫ The Egyptian Association for Community Participation Enhancement (Egypt)

۳۷٫ Egyptian Child’s Rights Center (Egypt)

۳۸٫ Egyptian Social Democratic Center (Egypt)

۳۹٫ Fédération Internationale des Ligues des Droits de l’Homme (France)

۴۰٫ FLARE – Freedom, Legality, and Rights in Europe (Italy)

۴۱٫ Freedom House (United States)

۴۲٫ GayJapanNews (Japan)

۴۳٫ Global International (Mongolia)

۴۴٫ Greek Helsinki Monitor (Greece)

۴۵٫ Guria Swayam Sevi Sansthan (India)

۴۶٫ Habi Center for Environmental Rights (Egypt)

۴۷٫ Helsinki Committee for Human Rights in Serbia (Serbia)

۴۸٫ Hesham Mubarak Law Center (Egypt)

۴۹٫ Human Rights Association for the Assistance of Prisoners (Egypt)

۵۰٫ Human Rights Development Centre (Bangladesh)

۵۱٫ Human Rights First (United States)

۵۲٫ Human Rights Watch (United States)

۵۳٫ Human Rights Working Group (Indonesia)

۵۴٫ Indonesia Legal Aid Foundation (Indonesia)

۵۵٫ Indonesian Human Rights Monitor (Indonesia)

۵۶٫ Information and Culture Nuri for the Disabled Korean (Republic of Korea)

۵۷٫ International Alliance of Women (Belgium)

۵۸٫ International Campaign for Human Rights in Iran

۵۹٫ International Commission of Jurists (Switzerland)

۶۰٫ International NGO Forum on Indonesian Development (Indonesia)

۶۱٫ International Partnership for Human Rights (Belgium)

۶۲٫ Interregional Free Union of Students (Russia)

۶۳٫ Interregional Human Rights Group (Russia)

۶۴٫ Institute of Human Rights Education (India)

۶۵٫ Italian Association for Women in Development (Italy)

۶۶٫ Jagaran Media Center (Nepal)

۶۷٫ Judicial System Monitoring Programme (Timor Leste)

۶۸٫ Justice Foundation (Bangladesh)

۶۹٫ Justice and Peace Netherlands (Netherlands)

۷۰٫ Justicia y Proceso (Venezuela)

۷۱٫ Korean House for International Solidarity (Republic of Korea)

۷۲٫ The Kyrgyz Committee for Human Rights (Kyrgyzstan)

۷۳٫ Land Center for Human Rights (Egypt)

۷۴٫ Migrant Forum in Asia (The Philippines)

۷۵٫ National Iranian American Council (United States)

۷۶٫ National Organization for Human Rights in Syria (Syria)

۷۷٫ NERVAZHI (India)

۷۸٫ New Women Research Center (Egypt)

۷۹٫ One World Foundation for Development and Civil Society (Egypt)

۸۰٫ Open Alternative (Russia)

۸۱٫ Palestine Peace Solidarity (Republic of Korea)

۸۲٫ Palestinian Human Rights Organization (Lebanon)

۸۳٫ Pax Romana (Switzerland)

۸۴٫ Partnership for Justice (Nigeria)

۸۵٫ People’s Solidarity for Participatory Democracy (Republic of Korea)

۸۶٫ Peoples’ Vigilance Committee on Human Rights (India)

۸۷٫ People’s Watch (India)

۸۸٫ Persatuan Kesedaran Komuniti Selangor –EMPOWER (Malaysia)

۸۹٫ Physicians for Human Rights (United States)

۹۰٫ Programme Against Custodial Torture & Impunity ( India)

۹۱٫ Quê Me: Action for Democracy (Vietnam)

۹۲٫ Right to Life Foundation (Bangladesh)

۹۳٫ Sasvika Sanghatan (India)

۹۴٫ Shumuu Organization for Disabled Person’s Rights (Egypt)

۹۵٫ South African Council of Churches (South Africa)

۹۶٫ South Asia Network Against Torture & Impunity (India)

۹۷٫ Suara Rakyat Malaysia – SUARAM (Malaysia)

۹۸٫ Sudhanthra (India)

۹۹٫ Taiwan Association for Human Rights (Taiwan)

۱۰۰٫ Tibetan United Nations Advocacy (Switzerland)

۱۰۱٫ Turkmen Initiative for Human Rights

۱۰۲٫ Unrepresented Nations and Peoples Organization (the Hague)

۱۰۳٫ United Group (Egypt)

۱۰۴٫ West African Human Rights Defenders Network (Togo)

۱۰۵٫ Women’s Learning Partnership (United States)

۱۰۶٫ Working Group on Justice for Peace (Thailand)

۱۰۷٫ Young Europe (Russia)

۱۰۸٫ Youth Human Rights Group – Kharkiv (Ukraine)

۱۰۹٫ Youth Human Rights Movement (Russia)